Hey You! Miss Blind

06

STEVEN'S POV

Nasa locker room na ako ngayon ng mga doctors nang may pumasok sa loob. Si Nurse Chea pala yun.

"Kumusta yung anak ni chairman?"

"Ayun Nurse Chea,nakainom na ng gamot." Sabi ko naman.

"Wow napasunod mo siya ah?Hahaha.By the way bakit nandito ka pa?" Tanong nito sa akin.

"May kinuha lang akong gamit bago umuwi." Saka ko nilabas ang bag ko at nahulog yung isang picture.

Pinulot ko yun. Nakaipit pala sa chart ko.

Tiningnan ko yung picture. It's been 6 years since the photo was taken.

"Sino yan?Ang babata niyo pa diyan. Ang pogi nung kasama mo." Sabi ni Nurse Chea.

Napangiti ako sa sinabi niya. Of course, he's good looking. Mas gwapo pa nga siya sa akin eh. Hindi ko itatanggi yun ngayon.

"Kapatid ko Nurse Chea. Si Kaizer. 16 ako diyan tapos 14 siya dito."

Nagulat naman si Nurse Chea. Alam niya kasi ang kwento ko. Hindi na ako nagulat sa naging reaksyon ni Nurse Chea. I tell her every secrets I have.

"I-Ito yung kapatid mo na..."

"Yes Nurse Chea. He has a stage 4 lung cancer before. Stage 1 palang ang cancer nung makuha ang picture namin. Siya yung nagdonate ng mata ko noon."

He's younger brother donates his eyes for me. Kaizer is the most brave and kind brother I have. Sa lahat ng paghihirap niya, he finally rest after suffering from his cancer.

Ilang taon na rin nung maoperahan ako.

I looked at the mirror and stared at my eyes—No, it's my brother's eyes.

'Masakit parin, bro. Balik ka na kasi para wala nang drama dito ha-ha. Miss na miss ka na namin lalo na si mom.'

Nakakainis. Kasalanan ko kasi eh.
••

"So how's my daughter Doc.Steven?"

Tanong ni chairman sa akin. Pinatawag niya ako dahil dapat lagi akong magreport sa kanya. One week na rin simula nung naging doctor ako nung anak ni chairman.

"She's taking her medicines now,sir. Tinitingnan ko muna siya para talagang ininom niya yung mga vitamins bago sa isang patient ko or bago umuwi. Hindi kasi siya pumapayag kapag ibang nurse."

"Oh.. may improvement na rin. Pagpasensyahan mo na yung anak ko na yun. Even she wants to go home,di parin pwede. Walang magbabantay sa kanya sa bahay."

Tumango naman ako sa kanya.Saka ulit ako nagsalita."Don't worry sir. I'll take care of her." Akmang aalis na ako ng office ng tawagin niya ako.

"And oh wait.." Napatingin naman ako kay chairman."One more thing."

"Ano yun sir?"

"Bukod sa pag-aalaga mo sa kanya, I want you to do something. I want you to urge her na mapa-surgery na ang mata niya. Gusto ko nang makakita si Serah."

Tumango naman ako kay Chairman bilang sagot sa kanya.

"Yes chairman. I'll try."

"Don't try Doc.Steven. Do it. Okay?"

Ngumiti ako sa chairman bilang sagot. "Yes chairman!"

Promise ko sayo chairman. I will not broke your trust. Titiisin ko lang talaga dapat ang anak niyo.

FEW WEEKS LATER..

Ilang linggo na ang nakalilipas at sa loob ng ilang linggo na yun, hindi ako sumuko na makuha ang loob ng batang yun. She's really stubborn and still the same.