I KNOW /// ~JIROSE~ ( Tamamlandı )

< 22 >

Uyandığımda bir yataktaydım her yerde kırmızı güller vardı. Başımda çok kötü ağrıyordu. Yavaşça kalktım, etrafa bakındım kötü bir yer değildi hatta fazlası ile romantik bir hava vardı . Kapıya ulaştım kapı açıktı açtım ve çıktım. Yatak odasındaki anbians buradada vardı ve inanın bu beni fazlasıyla korkutuyordu.

Biraz daha ilerledim salona doğru biri vardı koltukta ama arkası bana dönüktü ve mumların aydınlattığı kadarıyla pekte görmem mümkün değildi. Korktum ilerleyemedim Tanrı Aşkına napıcam ben!?

Şuan bu vücumdaki gerginlik bebeğim için çok tehlikeliydi kendimce bir salonun ortasında tanımadığım birnin arkasında korkmamaya çalışarak bebeğimi düşünüyorum.

" Chae gelmicek misin artık yanıma? "

J-junhae ,bu .. bu abimin arkadaşlarındandı ama bu onlar gibi kötü değildi. Hatta bir kaç defa beni kurtarmışlığı bile var.

" Junhae oppa! Beni çok korkuttun. " Işıklar açılmıştı bana doğru gelmiş ve sarılmıştı ama bu normal bir sarılma değildi ve yeterince rahatsız olmuştum.

" Seni çok bekledim Chae.. " dediği ile şaşırdım ve kollarından ayrıldım. Yüzüne şaşkınca bakıyordum.

" Ben neden burdayım!? " Kafasını önüne eğip gülümsedi. " Artık benimlesin. " Anında patladım.

" NE SAÇMALIYOSUN SEN!! "

" Bağırma Chae seni seviyorum, hemde deli gibi ve seni bırakmicam evli olsanda ne kadar o itin bebeğini taşısanda bırakmaya niyetim yok "

Dedikleri ile şaşkına uğramıştım. Nasıl beni sevebilirdi nasıl ? Ne demek ya evli olsanda!

" Sen yeterince saçmaladın ben gidiyorum beni bırakmak zorundasın, bırakmasanda her türlü Jimin beni bulur! "

" Güzelim sen fazla rüyaya dalmışsın o it seni asla bulamayacak! "

" Sözlerine dikkat et! " Bunu dememle sanki daha da mümkünmüş gibi iyice girdi dibime. Başımı hemen yana çevirdim onun iğrenç nefesini yüzümde istemiyorum, ne yazıkki uzaklaşmadığı için hala geliyordu.

" Ne o chae sana yaptığım iyiliklerim öylece bedelsiz mi kalsın ? " Yüzüne şaşkınca baktım ne yani hiç birini insani düşünce ile yapmamışmıydı.

" Bırak beni Junhae! , Şuan bebeğime zarar veriyosun " güldü , geriye iki adım attı tanrıya şükür bu beni mutlu etti.

" Chae'm sessizliğini koru ve odana çık bende bir kaç işimi halledeyim gelicem yanına hem belki birşeyler yaparız "

" Ne saçmalıyorsun sen! Kes şunu! Ben Jimin'e aitim , ve o beni burdan alıcak anladın mı?! " Yine dibime girip kolumu sıktı.

" Sen Jimin'e ait felan değilsin artık benimsin o kafana sok şunu " beni hızla bıraktı arkasındaki kadına beni yukarı götürmesi için talimat verdi ne kadar inat etsem bağırsam, Çığlık atsamda işe yaramdı çıkmıştım yukarı ben buradan nasıl kurtulucaktım. Ayrıca şuan Jimin ne halde kim bilir bensiz ölceğini söyler o hep nolur iyi olsun hala tanıdığım o güçlü kişi olup beni kurtarsın beni ve doğmamış çocuğumuzu.

.

.

.

Jiminden..

Hızlıca eve girdim hem kızılımı hem minik bebeğimi çok özledim ve iş yeri bugün çok yorucuydu işlerim o kadar birikmişti ki yorgunluğumu kızılımın kokusu ile gidermeye ihtiyacım var.

Kapıyı açtıp " Kızılım! Sevgilim ben geldim! " Ama hiç bir ses gelmedi salona baktım yoktu , yatak odası , mutfak , bahçe hiç bir yerde yoktu delirmek üzereyim nerde!? " Derhal buraya gelin! " Demem ile hizmetliler ve kapı korumaları karşıma geldi.

" HANIMINIZ NERDE?! " Hepsi korkulu gözlerle bakmaya başladı benim sinirim daha da fazla artmaya başladı. " SİZE BİR SORU SORDUM! " Hepsi hala susuyordu elimi saçlarıma geçirdim deliricem o nerde Tanrı aşkına!

Bir telefon geldi o an da ' gizli numara ' ne alaka şimdi?

" Alo? " Dedim ve karşıdan cevap bekledim. " Merhaba " hiç tanımadığım bir adamın sesi " Kimsin ? " Gülüş sesi geldi eğer biri ben bu durumdayken işletmek için aradıysa bulup gebertirim. " Park Jimin.. Ben saygındeğer biriyim, ve senin en değerli benim. "

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü chae onun elinde mi?!

" Gitmekle gidilmiyor ki.. Gitmekle gitmiş olmazsın!  Kalbin kalır.. Aklın kalır.. anlıran zaten hep oradadır... "

Sınır yok.