DAY DREAM[COMPLETED]

•Final•

Zawgyi

"ဝွား...ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာကိစၥလဲခ်န္းေယာလ္''

ညသန္းေခါင္အခ်ိန္ႀကီးမွာဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္ အသံပိတ္မထားမိတဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းဖုန္းေကာက္ကိုင္မိေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ရသည္။

"ဟြၽန္းအသံေလးၾကားခ်င္လို႔ေလ''

"ခ်လိဳက္မယ္''

"တကယ္မခ်တာသိပါတယ္''

ယုံၾကည္မႈအျပည့္အဝကိုလြန္ကဲေနတဲ့ပတ္မ်ိဳးရိုးက ဘတ္ဟြၽန္းကိုမျမင္ရမွန္းသိေပမယ့္ ဘတ္ဟြၽန္းအျပင္မွာမ်က္ႏွာကိုရႈံ႕ထားလိုက္မိသည္။

သေဘာက်တယ္ဆိုၿပီးေျပာတဲ့ေန႕ကတည္းက ဟိုလိုေျပာလိုက္ ဒီလိုေျပာလိုက္နဲ႕ ဘတ္ဟြၽန္းကိုရင္တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာမို႔ ဘတ္ဟြၽန္းမွာစိတ္တိုရအခက္ စိတ္ခုန္ရအခက္...။

"မနက္ျဖန္...''

ဘတ္ဟြၽန္းစကားစလိုက္႐ုံရွိေသး ျဖတ္ေျပာလာသည္။

"မနက္ျဖန္ကြၽန္ေတာ္မလာျဖစ္ဘူး''

"အင္း ငါလည္း အိမ္မွာမရွိဘူးလို႔ေျပာမလို႔ အေတာ္ပဲ''

တကယ္ေတာ့မဟုတ္ပါ။
ေမြးေန႕ကေနေစာေစာျပန္လာမွာမို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ခဏေလးေစာင့္ေပးပါလားဆိုတဲ့စကားကို ေျပာခ်င္ခဲ့တာျဖစ္သည္။

"တစ္ရက္တည္းပါ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလြမ္းေနေနာ္''

"ခ်ီးစား''

"အဟား...ဂြတ္နိုက္ပါဟြၽန္း
ကြၽန္ေတာ့္ဟြၽန္းေလးေစာေစာအိပ္''

"မင္းေရာပဲ''

အိပ္ယာဝင္ခဲ့တဲ့ညေတြအမ်ားႀကီးပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ခ်န္းေယာလ္ဆိုသူနဲ႕ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းညေတြဟာ ပိုအသက္ဝင္ခဲ့သည္။

ေသခ်ာတာက ဘတ္ဟြၽန္းၿပဳံးစစေလးနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားဦးမွာပင္...။

…

…

…

အစ္မအိမ္မွာ ထမင္းစားၿပီးခဏထိုင္ကာဖုန္းၾကည့္ေနတုန္း ခ်န္းေယာလ္ကိုtagထားသည့္ ခ်န္းေယာလ္တို႔တကၠသိုလ္၏ အခမ္းအနားပုံရိပ္ေတြကိုျမင္လိုက္တာေၾကာင့္ဝင္ၾကည့္လိုက္မိသည္။