🔟 ချစ်ရသော ယုန်ဖြူလေး [ Ohh! my boy ]

အပိုင်း ၁၇

Unicode font

ခ်စ္္ရ​ေသာ ယုန္ျဖဴေလး [ Ohh! my boy ]
အပိုင်း ( ၁၇ )

အခန်း ( ၄၁ )

"တော်သေးတယ် သိလား၊ ငါ့မှာ သူတို့ကွာရှင်းရင်တော့ သွားပါပြီဆိုပြီး စိတ်ပူနေခဲ့တာ၊ အဆင်ပြေသွားလို့ပါလား၊ မပြေရင်တော့ တစ်သက်လုံး နောင်တတွေ ရနေတော့မှာ"

မဝေမွန်တို့လင်မယားအကြောင်းကို မနေ့ည ဖုန်းပြောတုန်းကလည်း ပြောပြီးပြီဆိုပေမယ့် မနက်ရုံးရောက်တော့လည်း ထပ်ပြောပြန်သည်။ သင်္ကြန်ဟာ သူငယ်ချင်း အိမ်ထောင်ကွဲမှာကို အတော်စိုးရိမ်ခဲ့ရပုံပါ။

"မကလဲ၊ မ စိတ်ပူနေမှန်းသိလို့ မောင်ပြောခဲ့သားပဲ၊ ကိုရန်နိုင်က ကွာရှင်းပေးမှာ မဟုတ်ဘူးလို့၊ မဝေမွန်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်ဆို"
"ချစ်တာတော့ ချစ်ပေမယ့် အရိုက်ခံရတော့ စိတ်နာသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ လူ့စိတ်ဆိုတာ ပြောလို့ရတာမဟုတ်ဘူး"
"ဒါတော့ ဟုတ်ပါတယ်၊ လူ့စိတ်ဆိုတာ အာမခံလို့မှ မရတာ၊ ဒါပေမယ့် အခုမှ ယူထားတာ တစ်လတောင်မပြည့်သေးဘူးလေ၊ ကိုရန်နိုင်ကြီးက ချစ်လို့တောင် ဝဦးမှာ မဟုတ်ဘူး"
"ထားပါတော့ ရှင်တို့မိတ်ဆွေကြီးအကြောင်း ရှင်တို့ပဲ ပိုသိမှာပေါ့"

နယုန် ချစ်ရတဲ့မမကြီးကို ချစ်မဝတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေရင်း

"မောင်လည်း မကိုခုထိကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး၊ တစ်ခါတလေ သွေးသားမတော်စပ်တဲ့ သူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ဘာလို့များ အဲ့လောက်ထိ ချစ်သွားမိနာလဲဆိုတာ စဉ်းစားမိသေးတယ်"
"အဲ့ဒီတော့… ဘာတဲ့လဲ၊ စဉ်းစားလို့ရလား၊ အဖြေထွက်လား"
"ထွက်တယ်၊ ချစ်လို့ချစ်တာ သိပ်စဉ်းစားမနေနဲ့တဲ့"
"ငပေါ… သွားမယ်ဟယ်"
"ဘယ်ကိုလဲ"
"အရှေ့ကိုလေ၊ အလုပ်လုပ်ရမှာပေါ့၊ ဒီနေ့ မင်းသာထက်ကို အကုန်လွဲပေးရမှာ၊ လက်မှတ်ထိုးပြီး… အဲ့ဒီစာရင်းတေွ သွားလုပ်လိုက်ဦးမယ်"

ဟုတ်သားပဲ။ မနက်ဖြန်တစ်ရက်ပြီးရင် နောက်ရက်တွေဆို ရုံးမှာ ချစ်သူမျက်နှာလေးကို မတွေ့ရတော့ဘူးပေါ့။ မျက်နှာပျက်သွားတဲ့ နယုန်ကြောင့် သင်္ကြန်ပြုံးလိုက်မိပြီး။

"အခုမှ အကဲပိုမနေနဲ့ မောင်နယုန်ဖွား၊ ရှင့်အစီအစဉ်အတိုင်း လုပ်တာနော်"
"ဟုတ်ပါတယ်၊ မောင် ဘာပြောလို့လဲ"
"ဒါဆို မျက်နှာက ဘာလို့ပျက်… "
"လွမ်းလို့… "
"တော်ပါ၊ လာချွဲမနေနဲ့၊ အပိုတွေ…"
"မပိုပါဘူး၊ လိုတောင်လိုနေသေးတယ်၊ မ မသိလို့ပါ"