Iyi okumalar...
💜
Buraya güzel bir söz bırakabilirsiniz ?
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Girdiği, eski bir görünüşe sahip, 4 katlı apartmanın önünde saatlerdir öylece duruyordum. Elimdeki sigarayı dudaklarım arasına götürüp derin bir nefes alırken kendi kendime belli belirsiz gülerek başımı iki yana salladım. Sonunda onu bulmuş, görmüş , sesini duymuştum. Hatta ve hatta yıllardır en çok görmek istediğim gülümsemesini bahşetmişti. Bana gülümsemişti ..
En büyük dileğim gerçekleşmişti. Başımı o eve girdikten sonra ışığı yanan pencereden gökyüzüne kaldırıp sigara dumanını gülümsemem silinmeden havaya üfledim.
Hayat ne garipti değil mi ? Asla umudumuzun kalmadığı bittiği tükendiği o anda bir mucize olabiliyordu . Kalbimiz ne kadar çürümüş olursa olsun o mucize bizi tekrar hayata bağlayabiliyor , kalbimizde yeniden bir filizlenme oluşturabiliyordu .
Elimdeki sigarayı atıp , yağan yağmur damlalarının arasından tekrar karşımdaki eve , onun odasına bakmaya başladım. Acaba şimdi ne yapıyordu ?
Yuzumdeki gülümseme yavaş yavaş silinmiş ellerim yanlarımda yumruk hâlini almıştı. Bir elimi kaldırıp, gözümün altından yanağıma uzanan yaraya koydum .
Bu halimle karşısına nasıl çıkmış , ya da nasıl çıkmayı düşünmüştüm, Tanrı aşkına ?
Elimi yanağımdan indirip kabanınım cebime koydum. Onun karşısına çıkamazdım. Onu yeni bulmuşken , herkes gibi benden korkup uzaklaşmasına neden olamazdım. Beni birdaha görmemeliydi.
Bu sadece onu korktumaktan başka bir şeye yaramazdı ki , belki de o da benden nefret ederdi.
Hayatım boyunca bir insanın bile benden korkmasını, bana olan nefretini umursamazken ondan , onun bana karşı oluşabilecek olumsuz duygularından ölesiye korkuyordum. Arkamı dönüp gitmek isterken ayaklarım ve tüm vücudum buna istemiyordu. Kendi kendime mırıldanarak
-Biraz daha kalsam ne olur ki ? En azından uyuyana kadar.
Evet evet uyuyana kadar .
Bu düşüncemle gülümseyip vücudumu tekrar eve doğru çevirmiş, hafif hafif çiseleyen yağmurun altında ıslanmaya devam etmiştim.
Geçen 1 saatin daha ardından hava artık iyice kararmıştı. Telefonumu aramaları duymamak için kapatmıştım. Gözümü bile kırpmadan pür dikkat eve bakmaya devam ediyordum. Perdesinin oynamasıyla içimi tarif edemeyeceğim bir heyecan, mutluluk almıştı.
Perde açıldığında kapalı camdan ilk önce etrafı süzmüş , kendi kendine bir şeyler söylenmiş sonra gözlerini kısarak benim olduğum tarafa bakmaya başlamıştı .
Açelya KARASU
Eve gelmiş ve direkt kendimi sıcak suyun altına atmıştım . Duşun ardından kalın kalın giyindikten sonra annemlere ders çalışacağımı söylemiş erkenden ' iyi geceler ' diyerek odama çekilmiştim .
Saatlerdir önümdeki kitapla bakışıyordum. Bugunki adam neden öyle bakmıştı ki bana ? Bir türlü aklımdan çıkmıyordu . Ya da daha büyük bir problemim olan yarın okul gününde ne yapacağımdı. Sınıfta sevilmediğim açıktı. Acaba annemlere okula gitmek istemediğimi söylemsem ne derlerdi.
YOU ARE READING
MAFYA' NIN TAKINTISI
Teen Fiction17 yaşında henüz lise öğrencisi saf , masum ,içine kapanık asosyal bir kız. Hayatı gibi kalbi de kendisi de karanlık , hiçbir şeye acıması olmayan merhametsiz ve takıntılı bir mafya. Bir bakışta tanımıştı adam . Nasıl tanımazdı ki hayatı olan...
