11:24PM, September 07, 2021
"Hoy fucking Globe, ayusin mo signal mo, hinihintay ko yung release ng Chapter 221 ng Tokyo Revengers!"
Halos ibato ko na ang cellphone ko sa sobrang frustration, pero siyempre di ko naman ginawa. Sayang yung phone, tsaka magagalit si Mama pag nasira.
Brown-out kasi kaya nagtitiyaga ako sa mobile data.
By the way ako nga pala si Mikaela Marie Hernandez, Mikee for short. Currently tambay sa bahay, at dahil pandemic pa at konti pa lang ang vaccinated, module pa rin ang means of education naming mga estudyante dito sa Pilipinas.
Nakailang refresh na ako ng website, kaso loading pa rin talaga. Fucking typhoon nagsama pa talaga sila ng slowpoke na fucking Globe. Tapos bigla na namang bumuhos yung ulan. Kaya naman lalo akong nanggalaiti nang hindi na nag-load yung page.
Fuck this life. Kelan ba aalis yung bagyo?
Ipinikit ko na lang ulit yung mata ko para umidlip. Medyo puyat na rin kasi ako sa kakahintay ng bagong chapter eh.
Actually recently lang ako naging fan nitong Tokyo Revengers. I was just randomly browsing my FB feed tapos puro "It's all Mikey's fault" ang pinagsasabi ng mga crazy people in the internet. Medyo na-curious at naintriga tuloy ako kaya naman nung dumating yung time na tinamad akong gawin yung mga modules for school, pinanood ko yung Tokyo Revengers.
Nakakaantok yung first episode kaso binigyan ko lang ng chance kasi di pa lumalabas yung famous character na si Mikey. Tapos nung pinakita na siya, oh fucking shit, na-inlove ako agad.
In two days time natapos ko yung animé until Episode 21 saka itinuloy ko sa manga hanggang Chapter 220. And from that day on, naging Mikey simp ako.
I heaved a sigh of relief when finally lumalabas na yung mga English scans ng manga. After thirty seconds tapos ko ng basahin yung chapter.
"WHAT THE HECK? MAMAMATAY SI DRAKEN!"
YOU ARE READING
From Another Universe
FantasyTokyo Revengers Fanfiction (Manjiro Sano) She transmigrated inside the manga she's reading and decided to stick with her favorite character-Mikey.
