Tęsknię bardzo za tobą, choć nie ujrzeliśmy się w świecie nas otaczającym. Spojrzeliśmy na siebie w ekranie maszyn co zastępują nam prawdziwe spotkanie, ponieważ jesteśmy oddzieleni od siebie fizycznie, ale miłość nasza pozostaje blisko. Jest mi ciebie brak. Chciałbym móc dotknąć twego ciała, poczuć zapach, który mógłby mi pomóc w rozpoznaniu ciebie, byłyby jedyny, niepowtarzalny, unikatowy. Chciałbym móc z tobą robić zwykłe dzienne czynności. Chciałbym wiele, ale w czasie teraźniejszym jest to niemożliwe, lecz w mojej głowie to już odgrywa swoją rolę, już się dzieje wszystko, czego pragnę, już widzę ciebie. Nagle znikasz, budząc mnie do reali życiowych otaczającego nas świata. Jesteś osobą znaną mi tylko przez internet, ale czuję, że znamy się całe życie.Dziennie wieczorem, przenosząc się do krainy wiecznej fantazji pojawiasz się. Dziennie jak spojrzę w telefon widzę wiadomość od ciebie z treścią: „kocham cię miłego dnia<33!". Zwykłe „hej" od ciebie sprawia, że jestem kimś innym, że czuję się wyjątkowy, wartościowy, lepszy. Czuję, że żyję. Kocham oglądać filmy z tobą. Jest to niesamowite uczucie, jednak jednocześnie odczuwam samotność, ponieważ nie ma cię obok mnie. Nie mogę cię dotknąć, nie mogę pocieszać w smutnych momentach, nie mogę pocałować, kiedy nadchodzi romantyczna chwila. Czuję pustkę, ale jednak szczęście też mi wtedy towarzyszy. Kiedy rozmawiamy i widzę ciebie przez ekran komputera nie mogę uwierzyć, że tak piękna istota wybrała akurat mnie. Kocham cię. Nie mogę opisać jak. Nie mam możliwości inaczej to okazać, niż pisaniem, mówieniem. Kocham wszystkie twoje odklejki, twój wygląd, twoje piękne oczy, twój śmiech. Wszystko w tobie jest idealne i niepowtarzalne. Mam nadzieję, że nie nadejdzie dzień lub noc, w której mnie zostawisz.
Dobranoc.
-Paweł
