Θυμήσου.

Θυμήσου//Όταν η αυλαία πέφτει|•

Και όλα ξεκίνησαν γιατί;
Επειδή δεν φόρεσα τη ζακέτα που είπες;
Επειδή δεν κοίταξα δεξιά και αριστερά πριν διασχίσω το δρόμο όπως μου έχεις μάθει;
Επειδή ξέχασα τα κλειδιά μου και έπρεπε να σηκωθείς εσύ για να μου ανοίξεις;

Μου φώναξες.
Αλλά αυτό μόνο μια καθαρά αυστηρή φωνή δεν ήταν.
Δεν θύμωσες για την απροσεξία μου ούτε τα μικρά μου παραπτώματα.
Δεν θύμωσες για το κρύωμα που θα μπορούσα να πάθω ούτε για το ατύχημα που θα μπορούσε να είχε συμβεί.
Αυτές είναι οι αισχρές δικαιολογίες που επαναλαμβάνεις τόσο πειστικά!

Ώρες ώρες απορώ. Θες να πείσεις εμένα;
Ή τον εαυτό σου;

Σε εξόργισε το γεγονός ότι σε παράκουσα.
Δεν έπραξα όπως μου είπες.
Πόνεσε;
Μου μίλησες αλλά δεν άκουσα.
Είπα να πάρω την πρωτοβουλία και να αντιστρέψω τους ρόλους μια φορά.
Φαίνεται δεν είχες μάθει σωστά τα λόγια σου.
Δεν πειράζει, θα ξανά παίξουμε αυτή τη σκηνή μέχρι να τη μάθεις καλά.

ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!
ΕΝΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!

Λόγια που ματώνουν τα αυτιά μου.
Δεν σήκωσες ποτέ χέρι πάνω μου.
Και όμως εγώ νιώθω πως αιμορραγώ δίχως ανοιχτή πληγή.
Πόσο πολύ ήθελα να φωνάξω κι εγώ.
Ήθελα να ματώσεις μαζί μου.
Όχι πολύ.
Να, τόσο δα.
Απλά να σου πω πως...

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΦΕΝΤΗΣ ΜΟΥ!
ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ!

Μπερδεύεσαι.
Μπερδεύεις τους χαρακτήρες.
Δεν βρισκόμαστε στην αρχαία Ελλάδα αγαπητέ.
Ο κάθε ηθοποιός έχει το ρόλο του και όχι δυο και τρεις.
Τώρα, το αν ο ίδιος ο ρόλος, έχει πολλά πρόσωπα, ειναι άλλο θέμα.
Διάλεξε τον δικό σου και μην καθυστερείς.
Δυσκολεύεις τις πρόβες.

ΕΙΜΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΙΓΜΗ.

Ένα ακόμα λάθος σου φίλε μου.
Μου επιτρέπεις;

Δεν είσαι ο καλύτερος αλλά μήτε και ο χειρότερος.
Και αυτό γιατί δεν είσαι άνθρωπος αλλά μια ζυγαριά.
Μια ζυγαριά που είμαι υποχρεωμένη να μάθω να ισορροπώ.

Και αυτό, άρχισε πριν καν καλά καλά μάθω να στηρίζομαι στα πόδια τα δικά μου χωρίς επιπλέον βάρος να με τραβάει δεξιά και αριστερά.

ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ.

Εγώ να προσέξω.
Εσυ όμως θα ακούσεις;

ΜΗΝ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΟΥ.

Η μαμά; Τι φταίει η μαμά;
Εγω δεν κούμπωσα τη ζακέτα.
Εγω δεν κοίταξα τον δρόμο.
Εγω ξέχασα τα κλειδιά.
Όχι η μαμά.
Εγω.