вσитєи χ яєα∂єя

6. вσℓυм

ᐢ..ᐢ ૮ ・ﻌ・ა ૮₍ ˃̵͈᷄ . ˂̵͈᷅ ₎ა ૮₍ ˃ࡇ˂ ₎ა

Akira Ran'la birlikte diğerlerinin yanına gitmişti, çoğu kişi oradaydı. Akira onların yanına gittiğinde hemen Sanzu'nun yanına gitti.

-"Neden beni çağırdın?"

-"Bilmem, çağırasım geldi."

-"Tamam"

Akira'nın gözü kısa beyaz saçlı kişiye takıldı, oturmuş ve başını eğmiş şekildeydi. Saçlarının kısalığından dolayı ensesi boştu ve Akira şöyle düşünmüştü:

"Yapmamalıyım, yapmamalıyım, yapmamalıyım, yapmamalıyım...Ama çok müsait! Olmaz! Yapamam! Yapabilirim buna yetecek cesaretim var! OLMAZ! Yapabilirim ama ondan doğacak sorunlarla uğraşmam gerekir o yüzden boşver!"

Akira kendisiyle çelişen düşünceler arasından kaybolmuşken onun adını bilmediği geldi. O yüzden de yanına gitti.

-"Senin ismin ne?"

-"Manjiro ama herkes bana mikey der."

-"Tamam."

-"Senin ki ne?"

-"Bilmiyor musun?"

-"Biliyorum ama yinede sordum."

-"Neden?"

-"Yeni tanışan insanlar öyle yapmaz mı?

-"Bilmem, öyle mi yaparlar?"

-"Bende bilmiyorum."

-"Tamam. Bu arada benim ismim ne?"

-"Unuttun mu?"

-"Hayır sadece gerçekten biliyor musun diye sordum."

-"Biliyorum senin ismin Akira, Saito Akira ama herkes sana Aki der."

-"Doğru!"

-"Evet."

Akira yine bir yere dalmıştı ama kısa kesildi.

-"Biliyor musun cidden hayattan bezmiş gibi görünüyorsun."

-"Öyle mi?"

-"Evet, seninle konuşmaya başladığımdan beri kendimi çok olumsuz hissediyorum."

-"Anladım."

-"Neden öylesin?"

-"Bilmem."

-"Biliyor mus-.."

Sanzu Akira'nın daha fazla soru sormaması için onu kolundan tutmuş çekiştiriyordu. Mikey'den uzak bir yere götürdü.

-"Çok fazla soru soruyorsun."

Akira anlamamış bir ifadeyle Sanzuya baktı.

-"Yani çok konuşuyorsun."