𝙷𝙸𝙳𝙸𝙽𝙶 𝙼𝚈 𝚂𝙾𝙽 𝚃𝙾 𝙷𝙸𝚂 𝚁𝚄𝚃𝙷𝙻𝙴𝚂𝚂 𝙵𝙰𝚃𝙷𝙴 (MAFIA SERIES)

CHAPTER 49

3 years since that incident happened and to this day my heart still breaks at his loss. I couldn't imagine that happening and I couldn't accept that he had left us forever.

one day I almost killed myself, I was very hurt and depressed at what happened.

Hindi iyon palaging natutuloy dahil palaging nakabantay ang mga kaibigan ko. Maski si Joanna na buntis muntik ng makunan dahil sa nangyare

Si percy? Hindi na siya yong batang pilyo at masayahin. Kong dati ay ang cold niya ano nalang ngayon? Mas lalo pa siyang naging cold

Hindi din niya tanggap na iniwan na kami ng tatay niya. Masakit. Sobrang sakit na hanggang ngayon Dala dala ko  pa rin.

Na kailan may hindi na maalis pa.

"Were here"napasilip ako sa labas at tama nga si zacharious nandito na kami... Sa lugar kong saan nangyare ang insidente at pagkawala ni lucifer

Ang bigat sa katawan. Hindi ako makahinga sa tuwing pumupunta ako dito.

Nilingon ko ang nga kasama namin na nakababa na din galing sa van. Kompleto kaming lahat, mga kaibigan ni lucifer, kaibigan ko.

Its death anniversary of my man. My world, my life, my only man of my life

Inalalayan kami nila jessi, joanna at ako para marating namin ang dagat.

Tinatanaw Ang lugar kong saan nakitang Hindi na makilalang mukha ni lucif, pero nasisiguradong katawan niya iyon. Dahil sa damit ma suot niya.

Hindi ko maiwasang mapaiyak ulit sa alaala. "Ang Daya mo Naman lucif eh! Bakit iniwan mo ako.. kami ng anak mo, kami ng mga kaibigan mo"sigaw ko kasabay ng pagpatak ng sunod sunod ng luha ko "I thought you wanted to make up for us for many years wasted"

"why is it like this? Why did we end up like this? Hindi naman ito ang gusto ko eh! Bakit naging ganito!"

"I hate you, I really do" niyakap naman ako ng anak ko pati narin nila joanna at jessi "I hate you for letting me feel this kind of pain, I really do, hate you!"

"Hindi mo ba naisip na may maiiwan ka!, Hindi mo ba naisip na may masasaktan at magdudusa sa pagkawala mo!'

"Pwes kong hindi mo alam iyon! Ngayon alam mo na"napaupo ako sa panghihina "Hindi ko kaya eh! Ako nalang ba magpapalaki sa anak natin?"

"Lucifer naman eh! Hindi ko na kaya alam mo yon"napasabunot ako sa aking buhok "mahal kita. Sobrang mahal kita hanggang dito nalang ba tayo?"

"This will be a end of us? A sad ending?"napayuko ako at niyakap ang aking mga binti "If this is a sad ending of our story... then... I'll..... Accept it.... Even though it hurts me so damn much"bulong ko sa kawalan

"Sa kabilang buhay.. hintayin mo ako... Pwede namang sa kabilang buhay... Diba?"napangiti ako ng mapait "hintayin mo ako mahal"

           ***

LUTHER POV

It's broke me, when lucifer left us. I mean we are broke, but we should accept the fact that we can't have him again.

I sighed and look into the sky, I felt my tears dropping.

'Man kong nasaan ka man. I already do my promise to you, I taking care of your family. Pero kalayaan ko rin naman ang sumaya. Ang magmahal at hindi palaging sa pamilya mo ituon ang atinsyon ko'

'Pero kahit ganon hindi ko pa rin sila papabayaan gaya ng pinangako ko. Hindi ko hahayaang maghanap pa ng iba ang asawa mo, malabo din namang magmamahal ulit ang asawa mo'

'Kong nasaan kaman ngayon ay sana gabayan mo kami.. kami ng pamilya mo at sa mga tarantado'

'You are a the best boss and a best friend for me man! We will never forget you until our next life'