Dinle sevgili

20. Bölüm

Boşuna değil dilimin tutulması.

Yada titremesi ellerimin mesela..

Boşuna değil ilk adımlarım.

Yarım kalmış veya söyleyemediğim kelimelerim..

Gözümden bile sakındığım acemiliğimsin sen.

Ama en çokta havaleli ateşler içinde yanıp..

Asla unutamadığım gecelerimsin.
..................................................................................................................................................

Sil baştan başlamak gerekir bazen hayatı.
Yaşadığımız tüm yenilgilere, tüm acılara rağmen. Ey hayat sil baştan!

Arkadaşına heyecanla bakan Gece, Kübra'nın teklifini kabul etmesi için sabırsızlıkla beklerken, salonda ailesiyle oturan Kuzey'in aklı bir türlü odasından çıkmayan Gece'den başkasında değildi.

Aksi gibi Efe'de büyükannesini ziyaret etmek için evden ayrıldığından derdini anlatacak kimsesi kalmamıştı şu an.

'' Gece'm sen, ciddi misin? '' 
Arkadaşının gözlerinin içinin bile güldüğünü fark ettiği an, sonunda derin bir nefes ala bilmişti Gece.
'' Tabi ki ciddiyim Kübra'm, kardeşim olmadan taşınmayı düşündüğümü aklına getirmek gibi bir saçmalık yapmamışsındır değil mi? '' 
Suçlu gözlerle Gece'den gözlerini kaçıran Kübra, o kadar komik görünüyordu ki genç kadın  gülmeden edemedi. 

'' peki annemler? ''
İşin, en zor kısmı da orada kardeşim.
Bizimkileri buna ikna etmek çok zor olacak.  Ama önümüzde on günümüz var, bu on gün içerisinde, bizimkileri ikna edip, güvenli bir ev bulmamız sonrada eşya döşeyip taşınmamız gerek!

'' Of annecim, bu ne böyle be Çin, işkencesi gibi! ''
Hayatın kuralları küçük hanım, her zaman annemizin kanatları altında yaşayamayız.
Bazen büyümemiz gerekir!

Gece'nin hüzünlü sesi düşündüklerini açık bir kitap gibi Kübra'ya gösterdiğinde, mızmızlanmaktan tamamen vaz geçmişti genç kadın.

Her zaman ki gibi birbirlerine şans dilemek için sımsıkı sarılan iki dost derin bir nefes aldıktan sonra odadan ayrılmışlardı.

'' Anne Gece, hala neden aşağıya inmiyor? Bir sorun yoktur değil mi? ''
Kuzey'in fazlasıyla telaşlı sesi Türkan hanımı tebessüm ettirdiğin de saatlerdir ilk defa kendisini neşeli hissetmeye başlamıştı.

'' Bir şey yok oğlum, unuttun mu Kübra, yanında. ''
Annesinin sevgi dolu, içten sesi genç adamı az da olsa rahatlatırken, odaya girmek üzere olan ikili Kuzey'in tüm söylediklerini duymuşlardı.

Bir an şaşkınlıkla birbirlerine baka kalan genç kadınlar Kuzey'in içten merakı sayesinde artık biraz da olsa daha iyi hissediyorlardı.

Ama verilen kararlar her şeyin önüne geçtiği için bu konu açılmadan tarihin tozlu sayfalarına karışmıştı bile.

Kalbi, param parça olan bir kadın ne kadar severse sevsin, gitmeyi seçiyorsa sevdiği adamın yüreğinden, ne yaşanan pişmanlıklar ne de yüreğindeki aşk tohumu engel ola bilirdi ona.
Gece' de son günlerde yaşadıklarından sonra, ne kadar severse sevsin tamamen vaz geçmişti Kuzey'den.

Bir kaç saniye sonra, sahte de olsa neşeyle içeri giren iki kadın bir anda herkesin ilgi odağı oluvermişti.
Kızını görür, görmez hızla yerinden kalkan Türkan hanım narin kelebeğini sımsıkı kollarının arasına aldığında içi huzurla dolmuştu.

Çok şükür biricik kızı çok iyiydi, yine de sormadan edemedi Türkan hanım,
'' Gece'm annecim iyi misin, çok korkuttun bizi! ''
Annesine sıcacık gözlerle bakan Gece, artık gerçekten gülümsüyordu.
Bir anne evlatlarını bu kadar güzel seve bilir miydi gerçekten?

'' İyiyim annecim, bir an kendimi iyi hissetmedim herhalde açlıktan oldu dün gece çok fazla yememiştim. ''
Kızının kendisini üzmemek için gerçekleri gizlediğini anlayan yaşlı kadın, hüzün dolu gözlerle Gece'sine bakmadan edemedi.
Yarabbi şu karşısındaki minicik kadının yüreği ne de güzeldi öyle!

Hep beraber sonunda kahvaltı sofrasına otura bilen aile yıllardır belki de ilk defa bu kadar sessizdi.
Onların kahvaltı sofrası neşe içerisinde kahkahalarla geçerdi her sabah, şimdiyse kimsenin ağzını bıçak açmıyordu.

Sofradaki herkes o kadar çok kendi kabuğuna çekilmişti ki sessizliğin bile farkında değillerdi.
Oysa her biri kendince aynı düşünceyi düşünüyorlardı o anda.
Bir gün sonra gelecek olan Sem...

Daha fazla gerçekleri gizlemek istemeyen Kuzey, derin bir nefes aldıktan sonra orman yeşili gözlerini ailesine çevirdiği an ilk olarak menekşe gözlerle karşılaşmıştı.
O gözlerde öyle şeyler gizliydi ki, sadece bakarken bile acısını, hüznünü, hayal kırıklığını anlatıyordu sanki sevdiği adama.

Büyük bir acıyla gözlerini Gece'den kaçıran Kuzey, ailesine yöneldiğinde elinden geldiğince hissettiklerini yansıtmamaya çabalıyordu.
'' Hepinizin burada olmasına çok sevindim, sizlere bir şey açıklamak istiyorum. ''
Kuzey'in genzinden gelen sert sesi Gece ve Kübra'yı tedirgin ederken genç adam özellikle Gece'ye bakmamak için özel bir çaba içerisindeydi.

Biliyorsunuz, aslında bu sabah sizlere taşınmak istediğimi söylemiştim.
Ama sonrasında olanlar, fikrimi değiştirmeme sebep oldu.
Bu sabah Sem' le konuştuk. 
Sabaha karşı Türkiye'ye gelmek için uçağa binecek, yani yarın akşam oda buraya geliyor.

Kuzey'in söylediği her söz kalbine binlerce cam parçası saplarken yaşadıklarını saklamaya çabalamak Gece, için ölümle eş değer hale gelmişti.

Gözleri hafifte olsa nemlenen genç kadın kalbinin isyanla kendisine seslenmesi sayesinde Kuzey'e dimdik baka biliyordu o an.

Yüreği bile artık sevdiği adam için çabalamaktan, umut etmekten vazgeçmişti. 
( Son kez Gece, baban için ona verdiğin söz için kendine ettiğin yeminin için kaldır başını. )

Masanın altından kardeşine destek ola bilmek için ellerini sımsıkı tutan Kübra, verdikleri karara şükrediyordu.
Belki de gitmek Gece, için yeni başlangıçlara gebe olurdu.

Abisini unutması gerekiyordu can dostunun.
O kız geldiğinde daha da fazla acı çekmesine dayanamazdı Kübra.

Çaktırmadan kardeşini kontrol eden genç kadın şaşırmadan edemedi.
Gece, dimdik gözlerle abisine bakıyordu.
Çektiği tüm acılara rağmen o kadar güçlü o kadar başı dikti ki ona bir kez daha hayran oldu Kübra.

Bir kaç dakika sonra sıranın kendilerine geldiğini anlayan Kübra, tedirgin gözlerle anne ve babasına bakmadan edemedi.
Bu iş gerçekten çok zor olacaktı.

Bizimde sizlere bir haberimiz var anne diyen Gece, tüm dikkatleri kendi üstlerine topladığında farkında olmadan kardeşinin ellerini sıkmaya başlamıştı genç kadın.
Eğer izniniz olursa Kübra ve ben ayrı bir eve çıkmak istiyoruz?

Çocuklarının arka arkaya kendisine söylediği haberler Türkan hanımı şok içerisine soktuğunda ne yapacağını bilemiyordu yaşlı anne.
Ağlamamak için kendisini tutmaya çabalarken gözleri bir an oğlunu bulduğunda Kuzey'in gözlerindeki keder o kadar belirgindi ki ne diyeceğini şaşırmıştı Türkan hanım.

Bir yandan da kızını düşünmeden edemiyordu.
Çünkü, biliyordu yaşlı kadın eğer izin vermezse gitmezdi güzel yavrusu.
Ama o zaman da sürekli minik kızının yüreği acılar içerisinde kalırdı.

Sevdiği adamdan destek almak ister gibi ellerinden tuttuğunda, Zafer bey sıcacık gözlerle biricik karısına bakıyordu.
Çocuklarının büyüdüğünü eşinin aksine uzun zamandır bilen Zafer bey her birine gururla bakmadan edemedi.

Gece'nin söylediği kelimeler dakikalardır zihninde yankılanıyordu sanki.
Sürekli aynı sözler, ayrı eve çıkmaz istiyoruz derken ne yapacağını şaşırmıştı genç adam.

Bir yanı bu fikre hak verirken, sevdiği kadından ayrılmamak için arsızlığı eline alan kalbi çığlık, çığlığa isyan ediyordu.
Oysa başka bir çarelerinin olmadığını ne yazık ki kendisi de biliyordu genç adam.

Üstelik bu fikir yeni oluşan bir karar da değildi.
Gece, kendisine daha önce bunu açıklamıştı zaten.

Sinirden sıktığı dişleri kırılmak üzereyken, çalan cep telefonu sayesinde kendisini az da olsa dizginlemeye çabalayan Kuzey, arayan kişinin Sem olduğunu fark ettiğinde küfretmeden edemedi.

Sessizce masadan kalkan genç adam bahçeye çıktığında sakinleşe bilmek için derin bir nefes almış ve içinden ona kadar saymıştı.
Sadece araması bile artık kendisini bu kadar rahatsız ederken karşı, karşıya geldikleri an ne yapacaktı?

Kendi düşüncelerinden ürken genç adam sıkıntıyla telefonunu açmaya karar verdiği an arama sona ermiş bomboş gözlerle telefonuyla bakışır olmuştu Kuzey.

Yaşadığı sıkıntılar yüzünden nereye gitse nefes alamadığını düşünen genç adam aklına gelen fikirle Efe'yi aradığında telefona neşeyle cevap veren dostu yüzünde tebessüme neden olmuştu.

Efe, hep böyleydi. Hayat ne kadar zor olsa da gülümsemekten asla vazgeçmez mutsuz insanlara bile kendi neşesini bulaştırırdı.

'' Hayırdır kardeşim, daha yeni ayrıldık beni çok mu özledin yoksa! ''
Arkadaşının muzip sesi dakikalardır gerilmekten kaskatı kesilmiş bedenini rahatlatırken hafifte olsa gülümsüyordu Kuzey.

'' Hazırlan kardeş bu gün alemlere akıyoruz. ''
'' Alemlere mi? '' 
'' Evet, kardeşim hayatın tüm bokluklarına inat sen ve ben kendimizden geçesiye kadar demleneceğiz. ''

Evet, sevgili okuyucularım geldik bir bölümün daha sonuna ...
Çok severek yazdığım kitabımı okuyan sizler harika insanlarsınız.

Lütfen okuduğunuz bölüm hakkında ki düşüncelerinizi benimle paylaşın saat kaç olursa olsun size daima dönerim.

Güzel oylarınız ve düşüncelerinizi benimle paylaşmanız dileğiyle 💕