𝟕. 𝐁𝐨̈𝐥𝐮̈𝐦 - 𝐊𝐚𝐳𝐚𝐧𝐦𝐚𝐤 𝐄𝐧 𝐁𝐮̈𝐲𝐮̈𝐤 𝐅𝐞𝐥𝐬𝐞𝐟𝐞

442 42 25
                                    

1981 YILI

_____________

Elinde ki kahvesiyle salona girdi Gloria. Kendi tayfası her zaman ki gibi oradaydı. Tereddüt etmeden Richard'ın yanında ki boş olan yere oturdu.

"Ne zaman bize neler olduğunu anlatıcaksın?" dedi Callista. "Görevden döndüğünden beri solgunsun Loria." Şüpheci bakışları leydisinin üzerinde gezinirken haddini de aşmamaya özen gösteriyordu.

"Lista haklı," diyerek ona arka çıktı Rabastan. "Neler dönüyor Loria?"

"Bir şey olduğu yok." diyerek onları tersledi leydileri. Duygularını içinde yaşayan bir kızdı.

"Slytherin olmadığın için duygularını iyi saklayamıyorsun kuzen." Bunu eğlenerek söylese de Gloria'nın sert bakışlarını görünce sustu Rodolphus. Karısınım yanına oturup kıvırcık saçlarıyla oynamaya başladı. Tabii bu Bellatrix'ten sert olam eline tokat yüzünden bir kaç saniye sürmüştü.

Onlar bu halde kavga ederken, onların kavgasını izlemeyi seven diğerleri kahkahalarla  gülüyorlardı. İçeri giren sarışın Rosier oğlanı ile bakışlar ona döndü. "Size muhteşem haberlerim var millet."

Gloria kahvesinden bir yudum alırken onun dışında ki herkes Evan'ın söyleyeceklerini bekliyorlardı. Ne döndüğünü pek umursadığı söylenemezdi. Ama Evan girdiği gibi Gloria'ya dönmüştü çünkü bu konunun onu ilgilendirdiğini düşünüyordu.

"Yine neler öğrendin bakalım?" dedi Cissy heyecanla. Salık bırakmış olduğu sarı saçlarını sırtına attı. Bu hareket kocasını hoşuna gitmiş olucak ki kolunu, karısının omuzuna attı.

"Kehanette ki bebeğin Potter olduğunu düşünüyorduk." Kendisine en yakın olan sandalyeye oturdu Evan.

Sabırsız olan Rabastan "Evet?" dedi. Heyecanından bacağının titremesine engel olamıyordu.

"Potterlar, Dumbledore tarafından gizleniyormuş. Bir sır tutucuları varmış." Evan cümlesini bitirir bitirmez gözler esmer kıza döndü. Herkes biliyordu sır tutuculardan birinin bir zamanlar onun aşkı olduğunu.

"Sır tutucalarını öğrendik," Nefesler tutuldu. "Peter Pettigrew."

Evan'ın cümlesinden sonra derin bir sessizlik oluşurken sessizliği bozan Gloria'nın kahkahası olmuştu. Öyle bir kahkaha atıyordu ki, uzun zamandır böyle duyulmamıştı sesi. Evan hayran bakışlarıyla kızı izlerken diğerleri şaşırmışlardı onun böyle gülmesine.

"O" dediği kahkahalarının arasında "O fare sır tutucu mu?"

Hepsi Gloria'ya anlamsız bakışlar atarken olayı anlayan tek kişi, yakından bilen Callista olmuştu. Herkes Gloria'dan açıklama beklerken genç kız gülmekle meşguldü.

"Ne var bunda?" dedi Richard anlamaya çalışarak.

"Pettigrew, asla sır tutmayı beceremez." diyerek açıkladı Callista. "Çapulcuların arasında en korkak Gryffindor odur."

Gloria gülmekten karnı ağrıdığı için bitmiş olan kahve bardağını alıp ayağa kalktı. "Bu savaş bizimdir." dedi sırıtan yüzüyle.

"LEYDİM!" Adeta bağırarak içeri girdi Crouch. "Ben az önce sizin eşsiz kahkahanızı mı duydum?"

Gloria gülüşüyle onayladı onu. Bugün, Crouch'un zevzekliği bile onun keyfini kaçıramıcaktı. Kahve bardağını masaya bırakırken onun boşta kalan elini tutup hızlıca öptü Barty. Nazik ama kısa bir öpücüktü bu.

"Leydimin şen kahkahasını duymak bizim için bir şeref." dedi Rabastan'ın yanına ilerlerken.

Gloria neşesinden bir gram bile kaybetmemişti. Onun bu yaptığına çocuksu bir baş sallarken, genç kızın yanına gelen Rosier "Zevzekliği kes Junior." dedi sertçe.

𝐃𝐀𝐑𝐊 𝐏𝐀𝐑𝐀𝐃𝐈̇𝐒𝐄, Sirius Black fanfictionWhere stories live. Discover now