silent cry; hyunho

10;

26.10.21

Sevgili Günlük,

Dünü tekrar yaşayamıyor muyuz? Çünkü bugün tekrar sıkıcı hayatıma geri döndüğümü görmek can sıkıcı.

Hayır tabiki de yanımda birilerinin olmasına alışmadım! Hayır dedim. Yine seninle kavga etmeye başladım ama eğlenceli.

Biliyor musun sana yazmaya o kadar alıştım ki hemen diğer gün gelsin istiyorum.

Bugünün şarkısı, "how do you sleep" nedeni havanın kapalı olması ve nedensizce modumun düşük olması.

Tekrar camın önündeki yerimi aldım bu sefer perdeyi araladım zaten insanlar rüzgardan dolayı fazla tedirgin beni fark etmezler bile.

Dışarıdaki rüzgarın sesini o kadar net bir şekilde duyuyorum ki ciddi anlamda korkutucu, kesinlikle sağanak bir yağmur bekliyor şehri.

Etrafta ilgimi çeken bir şey yok diye yazacakken durağın birkaç metre uzağındaki bedeni görmemle yüzümde istemsizce bir gülümseme belirdi.

Onu sadece 2 kere görmüştüm ama yüzü neredeyse tamamen kapalıyken bile o olduğunu anladım.

Dalgın adımlarla yürüyüp duraktaki yerini aldı.

Bugün fazla siyahtı, kafasındaki şapka sarı saçlarını kapatmıştı ve yüzündeki maske sadece gözlerini açıkta bırakmıştı.

Ne kadar geniş giyerse giysin fiziğini saklamaya gücü yetmemişti. Bugün spor çantası yerine siyah bir sırt çantası takmıştı.

Fazla dalgındı maske yüzünden tam belli olmasa bile göz altlarının mor olduğu fark edilebiliyordu.

Onunla konuşmayı o an çok istedim, yanında olmak istedim. Nedensizce onu tanımayı istedim sorunun ne olduğunu ona sorup bana anlatması için elimden gelen her şeyi yapmak istediğimi fark ettim.

İçimde hissettiğim şey keskin bir duyguygu; merak. Hayatım boyunca bunu ilk defa bu kadar net bir şekilde hissettiğimi fark ettim.

Ben o çocuğu merak ettiğimi, tanımak istediğimi onu 3. görüşümde anladım. Garip bir duygu.

Kafasını kaldırdı, tekrar etrafına bakındı ve sanki daha önceden beri orda olduğumu biliyormuş gibi direkt bakışları bakışlarımla buluştu.

Gözlerimi kaçırmadım, ona bakmaktan çekinmedim, onun bana bakmasından çekinmedim korkmadım ya da kaçmadım.

Ne kadar süre bakıştık bilmiyorum ama bir araç onun önünde durunca bakışlarımız ister istemez kesildi. Araç gittiğinde o da yoktu zaten.

Satırlarım bitti ve ben de Changbin'in gelişine kendimi hazırlamalıyım sonuçta büyük gün yarın.

Yarına kadar beni özle, ben de sana yazmak için saatleri sayacağım.