24/7 𝘞𝘪𝘵𝘩 @𝘏𝘺𝘶𝘯𝘨 [ 𝘾𝙤𝙢𝙥𝙡𝙚𝙩𝙚𝙙 ]

- 8 -

//Unicode//

စိတ်ဆိုးသွားတာလားလို့မေးရင်လဲမဆိုးဘူးပဲဖြေသည်
ပြီးရင်တော့ သူ့ကိုရှိတယ်လို့တောင်မထင်ပါပဲနဲ့
စကားပြောရင်လဲပြန်မပြော တစ်ချက်ကလေးတောင်မကြည့်ပဲလေ

“Hyungလို့...”

ဂါးးးတကယ်ကို အဖက်မလုပ်တာပဲ
တကယ်ကြီး ၀မ်းနည်းလာပြီ အဲ့ဒီအစားထုရိုက်လိုက်တာကမှဟုတ်ဦးမယ်

“Doyoung...ဖိုးဖိုးကပန်းခင်း‌ေတွဆီသွားခိုင်းလိုက်သေးလား မနက်က၀ယ်မယ့်သူလာတယ်ဆိုလားပဲ”

“ဟုတ်တယ်Junkyu Hyungအခုထိမသွားရသေးဘူး”

“သွားရအောင်”

“ဟုတ်”

တစ်ချက်ကလေးတောင်မစောင့်ပါပဲရှေ့ဆုံးကနေမပြေးရုံတမယ်သွားသူကိုကြည့်ရင်း
တစ်ချက်ဝောာ့ရအောင်ရယ်သည်

“ကြည့်ဦးကလေးလိုပဲစိတ်ကောက်နေတာကလဲ”

“ဘယ်သူကလဲ”

“မပြောဘူး”

“Yarrဒီကောင်လေး”

“ဟိုန‌ှစ်ယောက် ကျန်နေခဲ့ရင်ထားခဲ့မှာနော် မြန်မြန်လာ”

အော်သံနေရာကိုကြည့်တော့
Asahi Hyungကိုကြည့်ပြီးပြောနေတဲ့Junkyu Hyungနဲ့ Hyungဘေးနားကနေ သူ့ကိုကြည့်ကာရယ်နေတဲ့Kim Doyoung...

“ပန်းခင်းကအဝေးကြီးပဲလား”

“နှစ်ခြံကျော်လောက်ပါပဲ Asahi Hyungနားချင်ပြီလား”

“မဟုတ်ပါဘူး မေးကြည့်တာ ဒါနဲ့
ဟိုတစ်ယောက်ကဘာဖြစ်နေပြန်တာလဲ”

Asahi Hyungပြောတဲ့သူကဝောာ့Watanabe Harutoပါပဲ

Junkyu Hyungကဘာကိုစိတ်ဆိုးသွားလဲမသိပေမယ့် စိတ်ဆိုးနေတာတော့ အသေအချာပင်။

“Junkyu Hyungကသူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလေ Hyung
‌ေလာက်အလိုလိုက်တာ Hyungပဲရှိတာကို ဘာတွေသွားလုပ်လိုက်မှန်းမှမသိတာ‌ ကောင်းတယ် ဟီးဟီး”

“Doyoungကလဲ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းပဲကို”

“ဒီကKim Dobbyလေးကဒီအတိုင်းနေပါ့မလား Hyungကလဲ ကူညီပေးမှာပေါ့”

နှင်းဆီပန်းခင်းတွေကြားထဲဘယ်ပန်းကပိုလှ‌ ကြောင်းငြင်းရင်း Asahi Hyungနဲ့သူအလုပ်ရှုပ်နေသလိုပဲ
Hyungနဲ့Doyoungကလဲ လူကြီးတွေနဲ့စကားပြောနေရင်း အလုပ်ရှုပ်နေပုံပေါ်သည်