PART5-[ផ្ដាច់ពាក្យ]

289 28 0
                                    

ក្រោយពេលធ្វេីរឿងនោះរួច​  រាងក្រាសក៏គេងលក់បាត់​  ចំណែកអ្នកដែលត្រូវគេចាប់ធ្វេីរឿងនោះជាមួយ​  គេងបែរខ្នងទៅម្ខាងបង្ហូរទឹកភ្នែកយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់បំផុត​  មិនគិតថាជូតចេញ​ ។  មិនយូរប៉ុន្មានរាងក្រាសក៏បានដឹងខ្លួនព្រោះតែសម្លេងសសឹកមិនបាត់របស់រាងតូច  ដៃធំក្រាសទាញខ្លួនតូចស្រលូនចង្កេះមួយក្ដាប់​រាងកាយមានក្លិនក្រអូបដូចជាផ្កា  មកឱបរឹតក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ខ្លួន​ ។

​   "ហេតុអីក៏យំមិនឈប់បែបនេះមិនហត់ទេហេ៎ស ? "​ សួរទៅរាងតូចក្នុងរង្វង់ដៃដោយមិនភ្លេចឱនថេីបសក់ពណ៍ទង់ដែងរលាស់រលោងរបស់រាងតូច

​   "​ដោះលេងខ្ញុំទៅ​  ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះវិញ​"​

​   "ចម្លេីយដូចមុនដដែល​  គ្មានការយល់ព្រមពីយេីងទៅណាមិនបានទាំងអស់​  ទោះជាឯងឲប្អូនរបស់យេីងជួយក៏ដោយ"​ និយាយដោយសម្លេងស្មេីនិងផ្ដាច់ការជាទីបំផុត​ ។

​   "លោកជាមនុស្សអាក្រក់បំផុតនៅលេីលោក"

​   "យ៉ាងមិចក៏បាន​  ឲតែឯងពេញចិត្ត"​ មិនបានអេីពេីជាមួយនិងសម្តីរាងតូច​  បែរជានិយាយចាក់បណ្ដោយថែម​ ។

​   "ចាំមេីលខ្ញុំនិងចេញពីទីនេះឲបាន"​

​   "ចេញបានក៏ចេញទៅ  តែកុំឲយេីចាប់បានឲសោះបេីមិនដូចនោះទេ​ និងត្រូវធ្ងន់ខ្លាំងជាងយប់ដំបូងដល់ទៅដប់ដងឯណោះដឹងទេ​ សឺត..."​និយាយក្នុងន័យគំរាមរាងតូចដែលនៅក្នុងរង្វង់ឲខ្លាចខ្លួន ដោយមិនភ្លេចថេីបញាំញីថ្ពាល់ក្រពុំពណ៍ក្រហមព្រឿងៗដែលដាមដោយទឹកក្នែកមិនទាន់ស្ងួតនោះ ។ ចំណែករាងតូចក៏បណ្ដោយឲរាងក្រាសថេីបតាមសម្រួលព្រោះខ្លួនគ្មានកម្លាំងស៊ូជាមួយគេដដែល​  លេីកណាក៏ដូចលេីកណាត្រូវគេចាប់បានសម្រេចរហូត។

​   មិនយូរប៉ុន្មានរយៈពេលមួយអាទិត្យក៏រំលងផុតទៅយ៉ាងលឿន​  ហេីយថ្ងៃនេះក៏ជាថ្ងៃដែល​ជុងហ្គុក​ ត្រឡប់មកពីរុស្សីវិញដូចគ្នា។ ចំណែកជីមីនត្រូវអ្នកដែលជាអនាគតបងថ្លៃចាប់ធ្វេីរឿងនោះជាមួយស្ទេីតែមិនលស់ថ្ងៃ​ ទោះជាប្រឹងគេចពីដៃនាយកម្លោះយ៉ាងណាក៏គេចមិនផុត​ ។

ចំណងស្នេហ៍ប្រែអាពាហ៍ពិពាហ៍Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang