High For This || Z.M.

❝ pilot ❞

Selam selam, yeni ziam kurguma hoş geldiniz, bolca smut okuyacağız. İyi okumalar<3

-ˋˏ ༻☯︎༺ ˎˊ-

Yine okulun yakınındaki kafede ödevini yapmaya çalışan esmer genç, kafenin kapanış saatine yaklaşmış olduğunu anladığında eşyalarını toplamaya başladı ve hesabı ödeyebildiği kadar ödeyip kalanını daha sobea ödeyeceğini söyledikten sonra hızlıca çıktı. Ev denilen o yere olabildiğince geç gitmeye çalışıyordu ki, günün en azından bir kaç saatini güzel geçirebilsin. Evden uzak olduğu her saat onun için daha güzel geçiyordu. Oradaki insanların dırdırını çekmek onu yoruyordu.

Sokağına girdiğinde, evlerinin yanındaki üç katlı eve baktı. Kiralık yazısı kalkmış, önünde dev bir nakliye aracı duruyordu. Kısa bir bakış attıktan sonra çok da umursamadan gitarını iki bacağı arasına alıp cebindeki bandajı bileğine sardı.

Saat, akşam 9'u gösteriyordu, babası işten gelmiş olmalıydı, bu yüzden hiçbir şey ile uğraşmayıp direkt odasına çıkmayı planladı.

İki katlı olan dışarıdan ne kadar mütevazi gözükürse gözüksün, içeriden -annesinin abartı düşkünlüğü yüzünden- bir o kadar şaşalı duruyordu.

Kapıyı anahtarı ile sessizce açtı ve sağ taraftaki merdivenlerden sessizce çıkıp odasına ulaştı. Gitarını yerine koydu, ceketini sandalyesinin sırt kısmına astı ve boxerı hariç her şeyini çıkarttı.

Yatağına fırlattığı telefonunu aldığında Louis'den gelen 5 cevapsız çağrı ve 24 mesajı gördü. Yine ne haltlar yemiş olabileceğini düşünüp korkarak Louis'yi geri aradı. 7 saniyeden kısa bir sürede telefen açıldığında Louis'nin yüksek sesi yükseldi.

"Zayn sen nerdesin?!" Zayn sürekli ortadan kayboluyordu ve insanların -ki bu 'insanlar' sadece Louis'ydi- merak etmesi hoşuna gitmiyordu.

"Buradayım Louis, eve geldim."

"Bugün gitar dersine de gelmedin."

"Evet çünkü parmaklarım gitar çalamayacak kadar ağrıyordu."

"İyi olduğuna emin misin?"

"Eminim Lou."

"Bir şey olursa beni ara, kapatmam gerekiyor." Dedikten sonra aniden kapanan telefonu yatağa fırlattı. Artık üstüne bir şeyler giymesi gerektiğini anladığında dolabından gri eşofmanını çıkarttı ve giyindi.

Masasına geçip kalan ödevlerini yaptı. Dersleri önemliydi çünkü geleceğini burada, bu iğrenç insanlar ile geçirmek istemiyordu. En son çizim ödevi kalmıştı -çizim Zayn için bebek oyuncağı gibiydi- onu da sabah halletmeye karar verip balkona çıktı. Yeni komşu ile kendi balkonu karşı karşıyaydı ve şu an o da balkondaydı.

Zayn başı ile selam verdi ve kendi işine geri döndü fakat gözünü ondan almakta bir hayli zorlanmıştı. İnsanların onu incelemesini sevmezdi aynı zamanda insanları izlemeyi de sevmezdi ama bu adamı izleyesi gelmişti. En kısa zamanda herkese yaptığı limonlu kekinden yapıp götürmeyi aklının köşesine not etti.

Telefonunun çalması ile adam ile kurdukları göz temasını bozup, telefonunu kulağına dayayarak içeri geçti. "Efendim Louis?"

"Zayn selam, bize gelsene, maç yapalım."
Tabii ki de kabul edecekti çünkü evden uzaklaşması için gelen bütün seçenekleri kabul ederdi.