Belkide Sevmemeliydim

AŞKA İNANCIM AZALIYOR

Bir önceki bölümde bahsettiğim kişiyle Haziran ayında ayrıldık ve bunu en çokta ben istedim çünkü artık dayanıcak gücüm kalmamış olumsuzlukları olumlu görmeye çalışmışım  buna kendimi zorladıkça daha çok yıpratmışım ve bir müddet sonra çabalamamaya tahammülsüzleşmeye ve sevememeye başladım her şeyi her yaptığı bana batar duruma geliyordu ayrılınca bir kere bile ağlamadım sonralarda ağladım evet anısı olan yerleri görünce anılarımızı hatırladıkça 2 senin hatrına içim cız etti tabi ayrıldıktan sonra öğrendiklerim aklıma gelince ağlamayı bıraktım kendime saydırmaya başladım çükü 2 senemi böyle birine heba etmişim üzülüyorum elimden başka bir şey de gelmiyor zaten beni kısmen aldatmış  şimdi köpek gibi sürünüyor ona geri dönmemi dört gözle bekliyor ama yok anca rüyasında görür onuda görmesin bazen özlüyorum bazen çok istiyorum beraber olmak ne olura olsun onunla eskisi gibi olmak sonra saçmalama diyorum kendime saçmalama otur aşşağı  neler çektirdi neler yaptı bunları görmezden gelemezssin  resmen pskolojimi bozdu ruh halimi çökertti ya durduk yere ağlıyordum  karşıma biri çıktı  hukuk okuyor resmen hayallerimdeki düşüncede yapıda  kısacası  o kişi  umarım hayırlısı lur acele edemiyorum 2 senem heba olunca yaşım 18 oldu  burayada tekrar nerden geldide aklıma girdim ve bu yazıyı gördüm bilmiyorum ama girmişken yazıyim dedim bir önceki sayfada yazdıklarımı görüncede duygulandım valla ne saf duygularla yazmışım yetmemiş doğum gününü kutlamışım ama dddeğmezmiş ah neyse kurtuldum herkes kendi yolunda ben mezuna kaldım sınav çalışıyorum her şeyin hayırlısı tekrardan okuyan olur mu acaba merak ediyorum olursadasenokuyan kardeşim sen benim yaptığım hataları yapma olurmu  <3