Rüzgarın gün ışığıyla buluşmuş ahenkle yüzüme çarpan havası eşliğinde parmak uçlarımla çığlıklarla doğru koşturmaya başladım .Küçük bir kız anne diye haykırarak ağlıyordu ,hemen koştum yanına . Kahrolası kapıyı zor açmıştım. Yol bitmiyordu sanki. Kızın ellerinden tuttum .Buz gibi olmuşlardı. Sanki benim küçüklüğümdü ,bende annem öldüğü gün tam da bu kız gibi ağlamaktan kahrolmuştum .Annemi hatırlayınca . Bu minik kıza eşlik ederek hıçkırıklarla ağlamaya başladım. Karşılıklı ağlıyorduk.
-Küçük prenses hadi kalk kahvaltın hazır
Korktum ve bağırarak uyandım.Bu babamdı ,meğer her şey rüyaymış. Babam koşarak odama girdi "Ter içinde kalmışsın noldu sana güzel kızım" diye meraklı bir ses tonuyla sordu . Bende "Küçüklüğümü gördüm baba,o günü annemin öldüğü o günü" dedim .Babam sarılarak "Her şey geçti güzelim hepsi bir kâbus'du . Hadi önce derin derin nefes al ve daha sonra duşa girip yemeğe gel en sevdiğin mantarlı omletten yaptım soğumadan yiyelim .Ama çabuk ol yoksa sen okula ben şirkete geç kalacağım " kafamı tamam anlamında salladım ve gülümsedim . Babamı çok seviyordum . Her kötü anımda o vardı yanımda . Ve iyi ki de vardı . Hızlıca duş alıp babamın yanına gittim . Babam beni görünce tabağıma yemek koymaya başladı .
-Daha iyi misin bebeğim
-Evet baba iyiyim .
Oturdum ve muazzam omletimi yedim .Bence mantarlı omleti en güzel yapan babamdı . Yumurtam'dan bir çatal alıp tadı kötüymüş gibi bozuldum. Babama kötü bir şaka yapacaktım .
-öğk , bu çok kötü
-Nasil olur ben yedim ama gayet normaldi .
Babam baya endişelenmişti
- Tamam tamam bu bir şakaydı sakin ol
-Ah bu nasıl bir şaka kalbim duracaktı
İkimizde aynı anda kıkırdadık . Yemeğimi bitirip okuluma gitmek için kalktık . Onbirinci sınıfa gidiyordum bu sebeple çok yoğundum . Babam kitaplarimi almak için gittiğim odada oyalandığım için çatlamak üzereydi .
-Hadi beyaz kızacağım ama . Toplantıma geç kalıyorum
-Tamam baba geliyorum .
Babam aşırı sinirli biriydi.10 saniye geç kalsam her şeye kızar azarlardı .Sonra ben küser trip atardım. Babam üzülürdü , çiçekleri çok sevdiğimi en çok da orkideleri sevdiğimi en iyi babam bilirdi. Odamın yarışı resmen orkideydi . Orkideler dünyada açan ilk çiçeklermiş ben de babamın ilk çiçeği olduğum için hep orkide alırdı . Sanırım aşağıya ışınlanmam gerekiyordu .
-Geldim dad
Babam hem sinirli hem şaşkın bakışlarını ayağıma dikmişti hemen ayaklarıma baktım
-panduflarimi unutmuşum . dedim şaşırarak
-okula böyle gidebilirsin aslında ve ben dad değilim babayım baba . Güldüm
-Tamam dad .dedimve koşarak odama çıkıp converselerimi ayağıma geçirip tekrar aşağı indim . Birlikte arabaya bindik.
Okulun önüne geldiğimde tam tamına yetişmiştim derse . Babamla vedalaştık ve sınıfıma girdim.Sırama
Oturur oturmaz öğretmen geldi . Ayağa kalktık ve;
- Günaydın arkadaşlar
- günaydın (koro halindeydik)
Oturduk yoklama alınmaya başlandı ve sıra bana gelmişti.
-Beyza
- hocam Beyza değil beyaz .
İsmime Beyza deniliyordu hep ve sinir oluyordum çok mu zordu beyaz demek .
-pardon beyzacığım
Bu öğretmenin resmen benle sorunu vardı . Susmayı tercih ettim konuşsaydım eğer ağır konuşacaktım . Ama sustum sırf saygımdandı .
Okul çıkışı saati geldiğinde merdivenlere yöneldim . Aşırı kalabalıktı . Beklemem doğru olacaktı ama Bir kere çıkmıştım yola . "Ahhh" ayağımda dayanılmaz bir sızı hissettim .
- Önüne baksana aptal
Sensin o . Hem merdivenlerden düştüğüm için hem de rezil olduğum için ağlamaya başladım. Kolumda bir an ağırlık hissettim
-Kalk hadi. dedi yumuşak bir ses
Elinden tuttum ve ayağa kalkıp koşturarak okulu terk ettim . Babam kapıda beni almaya gelmişti.
Dizlerime yüzümü gömüp ağlamaya devam ettim .
