☁️ငယ်☁️[Season.1]Completed

Part.9(Zawgyi)

☁ငယ္☁

ေနမင္းအကၡရာ က Kaimuran ဆီ ေရာက္သြားတဲ့ေန႕ကစပီး သူ႕ရဲ႕ ပုံစံက အရင္က တိမ္ယံလမင္းငယ္နဲ႕ မေတြ႕ဆုံရေသးတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ပုံစံလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အရင္ကထက္ အၿပဳံးအရယ္ ကင္းမဲ့လာခဲ့ပီး ေသြးေအးလာခဲ့သည္။

အကၡရာ က တ႐ုတ္ကို ေရာက္တာ ၂ပတ္ ေတာင္ရွိေနပါပီး ။ မွတ္ညာဏ္အားေကာင္းလြန္းတဲ့သူျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ခုခုကို သင္ေပးလိုက္ရင္ လဲ အတတ္ျမန္သည္။ Kai က အကၡရာကို ေက်ာင္းလဲ တက္ခိုင္းသည္။ အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာဆို Kai ရဲ႕ ဂိုဏ္းသားေတြကို ေလ့က်င့္ေပးတဲ့ေနရာကို ေခၚသြားပီး ဟိုက သူ႕ထက္ ႀကီးတဲ့ အကိုေတြစီနီယာေတြ နဲ႕ သူ ေလ့က်င့္ေလ့ရွိသည္။

"႐ႊမ္း ! ျဖန္း!"
ဒီေန႕ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္လို႔ အကၡရာကဓားေလ့က်င့္ေရးအခန္းမွာ ဓားအစစ္ကို ကိုင္ပီး အေရွ႕က ေကာက္ရိုးပုံလူေတြ နဲ႕ ေလ့က်င့္ေနသည္။ ထိုစဥ္ Kaimuran က အကၡရာ ဆီကို ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
" အကၡရာ မင္း ျပန္ေခၚ ခိုင္းထားတဲ့ ဖုန္းက အခုျပန္ဆက္လာပီး!"

" ဟုတ္ သခင္ႀကီး !"
Kai က သူ႕ကို ကမ္းလာေပးတဲ့ ဖုန္းကို အကၡရာ ယူလိုက္ပီး ..
"Hello !"

"ဟုတ္ကဲ့ ရဲစခန္းကပါ အေျခေန ထူးရင္ ဖုန္းျပန္ေခၚ ပါဆိုလို႔ပါ!"

အကၡရာ ရင္ထဲ ပေလာင္ဆူ သြားခဲ့သည္။ အေျခေနထူးရင္ တဲ့ မဟုတ္မွ ငယ္ေလး ! သူထင္ထားတဲ့အတိုင္း မျဖစ္ပါေစနဲ႕ လို႔ပဲ အကၡရာ မ်က္လုံးစုံကို မွိတ္ထား ပီး ေလပူတစ္ခ်က္ ရႉထုတ္လိုက္သည္။
"ဟူး,ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါခင္ဗ်"

" စည္း ဆိုတဲ့ တရားမဝင္ ဖြင့္ထားတဲ့ ေဂဟာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပိတ္လိုက္ပါပီး ။ ပီးေတာ့ ကေလးေတြကို ေတာ့အျခား မိဘမဲ့ေဂဟာကို ပို႔ေဆာင္လိုက္ပါတယ္ ။ "

"ဟုတ္ကဲ့ !"

"ဟုတ္ ေဂဟာ မႉး ေဒၚပန္းသစၥာကေတာ့ ထြက္ေျပးသြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဖမ္းလို႔ မရေသးပါဘူး ။ "

"............"

"ေနာက္ေတာ့ ပန္းသစၥာအခန္းမွာ ကေလးတစ္ေယာက္က ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ေမ့လဲေနတာ ။အဲ့ကေလးကိုေတာ့ ေဆး႐ုံသို႔ ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္."