Chapter 9

97 10 1
                                    


"Sad to say but this is our goodbye. Hindi na kita masasamahan sa mga panaginip mo. I'm so sorry criza. Hope one day, you will forgive me."

Pagkatapos niyang sabihin yan ay bigla na siyang naglaho.

"Charlie...!!!"

"Pati pa ba naman sa panaginip mo kasama mo siya? Oh ang dramatic niyo naman. Naiiyak narin ako."

Idinilat ko ang mga mata ko dahil sa narinig kong boses at bumungad sa akin si harry na kunwari nagpupunas ng luha.

Sinubukan kong gumalaw pero hindi ako makagalaw. Nakatali pala ako sa higaan. Nakatali ng lubid ang mga paa ko at kamay ko sa kama.

"Harry pakawalan mo ako dito. Nababaliw kana.",bulyaw ko sa kaniya.

"Good morning sweetheart" ,nakangisi niyang sabi.

" Harry please pakawalan mo na ako. Stop this nonsense. Asawa mo ako , paano mo nagagawa ito sa akin. Hindi na ikaw iyong harry na kilala at minahal ko.",Pagmamakaawa ko sa kaniya. Hindi Kasi ako makapaniwala na humantong kami sa ganito.

Lumapit naman siya sa akin at umupo sa kama. Seryoso niya akong tinitigan sa mga mata.

"Minahal mo ba talaga ako? Talaga ba? Kung oo bakit umabot tayo sa puntong kailangan Kong pumatay makuha ka Lang? "

Naglandasan ang mga luha ko. Tama siya, hindi ko talaga siya minahal and that was the best decision I ever made. I still can't believe i married a psychopath who killed my loved ones.

"Harry please. Let me go. I'm sorry if I don't love you and I can't love you. Sorry Kung di ko maibigay sayo puso ko but harryy trust me ,I tried but I really can't. Harry may problema ka sa utak. Kailangan mong magpatingin sa psychiatrist."

He gritted his teeth.

" Hindi ako baliw. Hindi. Matino pa ako. Nagmahal Lang naman ako. Kung  minahal mo rin Sana ako e di Sana Hindi tayo humantong sa ganito."

Napailing iling ako.

" Harry ... Makinig ka sa akin. Pakawalan mo ako dito please Sumuko kana. Magbagong buhay na tayo. Kalimutan na natin ang mga nangyari please...", Mahinahon Kong sabi.

" No you can't fool me. Dito kalang. You're my wife. You're mine"

Napabuntong hininga ako.

" Harry I'm not yours. Walang nagmamay ari sa akin kundi ako Lang. Akin ang katawan ko. Akin ang puso ko and I can't give it to you."

" Yes you can't but I can forcedly own you. Sinasabi ko sayo sweetheart, you're mine."

Hindi na ako nakipagtalo sa kaniya. Tumigil na ako sa pagsasalita dahil Alam Kong Wala akong Laban sa kaniya. Sumuko nalang siguro ako tutal Wala namang natira sa mga Mahal ko. They are all gone because of this psychopath.

"Mahalin mo na Kasi ako. Love me with all your heart and I promise you, you will never regret it. I will give you everything. I will give you the world..."

" And you will kill for me?..."

" yes I will kill for you. I will kill just to see your smile."

"Harry that's being selfish."

" I'm sorry but this is the way I love"

" And you're crazy."

Napangisi na naman siya.

" Yeah you're right.  I'm crazy inlove with you. By the way sweetheart ,gutom kanaba? Gusto mo ikuha Kita ng pagkain? Ano ba gusto mo?"

I seriously stared at him.

" Puso mo."

Natigagal siya sa sinabi ko.

"I want to eat your heart just like how I ate my loved one's heart."

Bigla siyang tumawa.

" So you mean ,Mahal mo narin ako?"

"No I just want to eat your heart so that I can never see you anymore. Dahil alamo sa totoo Lang, nandedere ako sa pagmumukha mo ", I said with a gritted teeth.

Biglang nagbago ang timpla ng pagmumukha niya dahil sa sinabi ko. Namumula ito dahil sa galit. He forcedly hold my shoulder.

" Sorry sweetheart ha? Pero Wala ka ng magagawa. Bago mo makain Ang puso ko ,uunahin ko munang kainin ang sa iyo.", He angrily said.

Hindi naman ako nagpatinag at nakipaglaban ako Ng titigan sa kaniya.

"Go. Eat my heart tutal Jan ka naman magaling eh. Diyan magaling ang mga baliw, mamatay Tao at killer Kasi ASWANG KA!"

Tumawa siya ng malakas at hinipo ang pisngi ko.

"Ang ganda mo naman sweetheart Kaya nga mahal na mahal kita eh. Mahal na mahal ka nitong aswang na asawa mo.", malambing niyang sabi bago ako binigyan ng halik sa labi. Tumayo na siya pagkatapos.

"Kukuha na ako ng makakain mo ha? Alam Kong nagugutom kana. Ayaw ko pa namang nagugutom ang napakaganda Kong asawa.", nakangising sabi niya bago umalis ng kuwarto.

Anong gagawin ko. Paano ako makakaalis dito? Kailangan kong madala sa mental itong lalaking ito dahil nababaliw na siya. Pero paano? Kailangan kong mag isip ng paraan.

Di nagtagal bumukas ang pinto at niluwa ang pagmumukha ng asawa ko na may dalang trey ng pagkain.

Inilapag niya sa ibabaw ng kama ang trey at tinanggal niya ang lubid sa kaliwang kamay ko then sa mga paa ko at ang kanang kamay ko na naman pagkatapos inalalayan niya akong umupo.

Napatingin ako sa pagkaing inihanda niya. Rice, fried chicken,milk and soup. Biglang nagreklamo ang mga alaga ko sa tiyan dahil sa nakikita ko ngayon sa harap ko.

"Kumain kana. Don't worry walang lason iyan."

Napatingin ako sa kaniya. Nakangisi siya sa akin. Ano na naman kaya ang binabalak ng baliw na ito?

"Okay. Salamat sa foods." Saad ko nalang at nagsimula na akong kumain. Kung may lason man ito ay bahala na si batman!

LIVING WITH MY PSYCHOPATH HUSBANDWhere stories live. Discover now