I fell Inlove With My Brother

Chapter 32

ps: Malilito kayo sa Chapter 31,kung sino man nakabasa na, naayos ko na sya, namali ako ng sulat imbis na si Matte ang nag papa galing si Sey pala ang na lagay ko, best lutang ever guys hahaha pakiunawa huhu thankyou.

BEST DAD EVER

Akala ko talaga makaka labas agad ako sa hospital pero mali... muli nila akong binalik doon dahil may nararamdaman akong sakit sa ulo ko, hindi ko alam bakit sumasakit pero alam ko namang okay na ako nung nakaraan.

" Hon, hindi natin puwede ilipat si Matte sa Ibang hospital dahil dito nya gustong mag-pa galing. sa mismong pinag tratrabahuhan ni Sey." rinig kong sambit ni Mom habang nag uusap sila ni Dad sa labas ng kwarto.

" I understand, okay kung ayan ang desisyon mo at ng anak natin, I agree. " sambit nya kay Mom.

Bakit pa ba kasi ngayon 'to nangyari sakin, eto na' yung pagkakataon ko na makasama ko si Sey, pagkakataon na dapat mangyayari na sana, but I was wrong.

Pumasok si Mom and Dad sa loob, alam siguro nilang narinig ko silang nag uusap sa labas.

" Anak, matatagalan ka pa dito sabi ng Doctor mo kaya.." pinigilan ko sa pag sa salita si Dad

" Yes, I know Dad nakakagago lang kasi 'tong nangyari sakin e, kung hindi sana ako na aksidente... hindi sana kayo mahihirapan sakin at napapabayaan na din ang Kompanya nang dahil sa nangyari sakin, sorry Dad " paiyak kong sabi.

Gusto ko umiyak dahil nakikita ko silang nahihirapan nang dahil sakin, ako dapat ang mamamahala sa kompanya ni Dad dahil hindi na din kaya ni Dad para ipag patuloy ng wala ako.

" Huwag mo sabihin' yan anak, we're family and I'm your Dad at hindi ko hahayaan na may mang yari pa sayong masama pati sa kapatid mo, mahal ko kayo at gusto ko lang na masigurado na okay ka, I don't care kung may masama mang mangyari sa kompanya habang wala ako ang mahalaga ay makita kong maayos ka " paiyak nyang sambit sakin.

Nagsimula na akong umiyak, napaka swerte ko dahil sya nga ang Dad ko, hindi sya nag bago....I'm happy to hear that words from him.

" Thankyou Dad, Mom"  sabi ko at niyakap sila. ' BEST DAD EVER' bulong ko.

" Mag pahinga ka na muna Matte at aalis kami ng Mom mo dahil may meeting ako now kasama ang Ambassador ng Korea" sambit nito sakin. ngumiti ako.

" Okay Dad, Mom keep safe po iloveyou".

Nag pahinga ako saglit dahil ayun ang sabi ng Nurse at ni Mom and Dad.

hindi ako makatulog, naisip ko sumakit ang ulo ko dahil sa pinainom saking gamot ng isang nurse, hindi si Yse pero feel ko sya.... Maya maya may pumasok na isang Nurse sa kwaro ko.

" Sir, Inom na po kayo ng gamot" pasok nys at bigay ng gamot sakin.

Nag hihinala na ako kaya kinuha ko ito at sinabing iinumin ko ito at agad nman syang umalis.

" Sige po, babalik ako mamayang 7:30 para painumin ka uli" sambit nya at umalis ng may ngiti.

Tinignan ko ang gamot, hindi naman ito ang gamot na pinapainom sakin ni Sey kaya agad agad akong tumawag sa kanya upang tanungin kung anong gamot ang pinapainom nya sakin..

" Sey? uhmm are you busy? alam ko na hindi tamang tumawag sayo sa gantong oras"  pinigilan nya ako mag salita.

" No worries, may nangyari ba? may masakit ba sayo? Uuwi ako dyan" saad nya ng may pag aalala.

gusto ko ng tumawa sa kilig, rinig ko ang tibok ng puso ko... na para bang sasabog sa mga sinasabi nyang mga salita. NO WAYYYY.

" Hindi, I'm okay. Tatanong ko lng sana kung anong gamot ang pinapainom mo sakin at parehas lang ba ng gamot pinapainom sakin ni Yse?" tanong ko.

Sinabi nya ang gamot na pinapainom sakin ay parehas daw na pinapainom ni Yse...... Pero bakit ganun ibang gamot ang pinapainom sakin ni Yse?!!

Binaba ko agad ang tawag nya at baka ano pa ang tanungin sakin, bigla akong nag lakas loob na mag search tungkol sa gamot na pinainom nya sakin.

" What... isang gamot na nakakahilo sa isang tao at kapag naka ilang inom ka neto mag kakaroon ng side effect at sasabog ang utak sa lakas ng epekto nito" na bigla ako sa nabasa ko. 2 half Months ko na din 'to iniinom at ang alam nila parehas lang din ang pinapainom sakin ni Yse. bakit mo ito nagawa sakin??!

Wala akong naramdaman na sakit sa ulo sa araw na hindi ako uminom ng gamot, masarap sa pakiramdam. first time ko lang uli naranasan ang gantong pakiramdam. Ayoko sabihin kay Mom and Dad lalo na kay Sey at baka hindi nila ako paniwalaan.

Kinabusan......

" Sey? a-anong ginagawa mo dito!" gulat kong sambit habang nasa cr ako. naalala ko naman nag nang yari noon.

" A-akala ko k-asi nasa kwarto ka at dumiretso ako sa cr para mag palit ng damit" utal nyang sabi. namumula ang pisngi nya siguro dahil nakita nya akong naka top less.

" Mauna ka muna Matte, kailangan mo siguro... maligo" Sabi nya at sinara ang pinto.

Ngumuti ako naalala ko na naman ang mga ala-ala namin noon ni Sey, parang bumalik lang sakin lahat lahat.

Lumabas na ako at nakita ko si Sey na nakaupo, nakita nya ang mga gamot na nakalagay sa isang supot ng Plastic. nataranta ako at kinuha ito sa kanya.

" S-sey, mag papaliwanag ako. seriously I thought magiging okay ako dito pero mas lalo pa pala akong nagkasakit ng dahil sa pinapainom sakin ni Yse na gamot" nagulat sya sa sinabi ko.

Kinunot nya ang kamay nya.

" Why?! bakit ngayon mo lang sinabi na iba na pala ang pinapainom sayo ni Yse? bakit ngayon lang Matte! kailan mo nalaman? please tell to me about dyan sa gamot na 'yan" galit nyang sabi sakin. alam ko sobrang galit sya ngayon dahil sa nalaman nya.

" This p-past weeks ko lang....nalaman.. nung sinabi ko sayo kung anong gamot ang pinapainom mo sakin and I try to research sa gamot na pinainom sakin ni Yse... baka mag cause ito ng pag sabog sa utak ko... I'm sorry Sey plss kaya ko ito tinago kasi baka di kayo maniwala sakin, I'm sorry kasi hindi ko agad sinabi but don't worry di ako uminom ng gamot nung nalaman ko ang lahat, gumaan ang pakiramdam ko sa bawat araw na hindi ako umiinom ng gamot na pinapainom nya sakin " iyak kong sabi sa kanya, hindi ko na napigilan pa kasi ayoko naman mag sinungaling sa kanya, ayoko ng mawalan sya ng tiwala sakin.

Sinuntok nya ang kama.

" Are you okay na ba? ano ng pakiramdam mo ngayon? kasalanan ko 'to kung hindi ko sana ina-sign si Yse hindi ito mangyayari sayo, kasalanan ko na naman' to. na naman..." sambit sakin ni Sey.

Ang sakit na makita syang Umiiyak.. No Sey huwag. Hinawakan ko ang kamay nya.

" Okay na ako dahil alam kong alam muna ang lahat, don't worry about me gusto ko lang makasigurado na tama ang hinala ko and that's why hindi ko sinabi, wala kang kasalanan okay?" Saad ko Kay Sey at niyakap sya.

Nasa kalagitnaan kami ng yakapan at iyakan nang pumasok si Yse ng may ngiti sa Kwarto.

" Hi? puwede ba ako pumasok? "

Continue....