bölüm 2

1.1K 22 0
                                    

O an son duyduğum şey Savaş'ın bana iyi misin? Aden aç gözünü demesiydi.
...

Aden'in ağzından:
Uyandığımda hastanedeydim. Annem ve babam yoktu artık. Yani kimsesiz kalmıştım. Bu canımı baya acıttı. Yataktan kalkmaya çalıştım. Ama serum takılıydı. Sonra kapı açıldı gelene baktığımda Savaş olduğunu gördüm.
Savaş:Aden uyanmışsın.
Aden: Uyandım.
Savaş:Nasıl hissediyorsun?
Aden: Kimsesiz,çaresiz,ve napıcağımı bilmemek.
Savaş:Pek onu kastedmemiştim ama neyse iyi misin?
Aden:Eh işte biraz.
Savaş: Pekala artık taburcu olabilirsin.
Aden:..
Savaş: Çıkış işlemlerini yaptım artık çıkabilirsin.
Aden: Teşekkür ederim Savaş.
Savaş: Önemli değil Aden geçmiş olsun ve tekrardan başın sağolsun.
Aden: Teşekkür ederim.
*Hastaneden çıkarsın*
Aden'in ağzından:
Napıcağımı bilmiyordum. Kendimi çaresiz hissediyordum. Neyse ki en azından bir evim vardı. Eve gitmek için bir taksiye bindim. Eve geldiğimde içeri girmeye cesaret edemedim. Ama sonradan zaten burda en yakın arkadaşım Berfin oturduğunu hatırladım. Kapıyı çaldığımda acan bir erkekti ilk başta şaşırdım ama sonra sevgilisi diye düşündüm.

Bu bölüm biraz kısa oldu iyi okumalar sizi seviyorum
Medya: ~Savaş Çelik 💖~

DoktorumWhere stories live. Discover now