best friends found love

5%

Sannes pov
Ik geef Marco dus een knuffel en daarna gaat die weg en ga ik inpakken.
We rijden ong 2 uur terug want we nemen de snelle route wanneer we thuis komen hebben ze alles dus versiert.

'VERASSING' roept iedereen en we geven elkaar een knuffel. Rob geeft mee een kusje op me wang. Ik geef hem een zoen.
'Dus die 2 daaro worden peetouders huh' Raoul komt er meteen in en ik moet lachen.
'Nou en bedankt voor het vertrouwen jongens' zeg ik dan. 'Oh we vertrouwen jou wel hoor San alleen Rob niet' ik moet lachen.

Eindelijk is ben ik weer thuis ik besluit om ff naar me kamer te gaan om uit te pakken dus ik loop naar me kamer en begin uit te pakken.
Me ogen worden bedekt door iemand. Dan krijg ik een kusje op me wang. 'Rara wie' ik draai me om en geef nog een zoen aan Rob. 'Hey' ik geef hem een knuffel.

Ik was door de opnamens heen namelijk naar de dokter geweest maar dat weet Rob niet en wat blijkt nou ik kan me eigen droom niet eens laten uitkomen. Ik kan geen kinderen krijgen wat ik helemaal kut vind.

Ik knuffel Rob nogsteeds
'Wat als ik geen kinderen kon krijgen zou je me dan nog steeds willen' vraag ik dan. 'Tuurlijk er zien genoeg andere opties toch' antwoord die. 'Hz die vraag dan' 'wilde het gewoon weten'

Ik wil nog niks zeggen tegen niemand nu eerst Marit blij laten zijn.
Ik trek me kast open en zie Robs truien ook. 'Rob je truien liggen hier' 'I know' ik kijk hem raar aan. 'Waarom' 'ik blijf in je kamer slapen voor voor altijd' zegt die met een lach en geef hem nog een knuffel.
Hij legt zijn hoofd op die van mij het voelt zo fijn.

Robbies pov
Het lijkt alsof er iets aan de hand is maar ze het niet wilt zeggen dus ik laat het gaan.
'Ik wist het al van het begin dat jullie het waren hoor' 'ja ja stoer man' zegt ze en ze geeft me zoen.

Ze springt dan op ons bed en gaat liggen. 'Ben moe man.... ik moet morgen naar de dokter je hoeft niet mee' zegt ze en het is voor mij duidelijk er iets aan de hand en ze maar zegt niks tegen me.
'Als je wilt ga ik best mee' Ze kijkt me met een schattige lieve blik aan. 'Alsjeblieft mag ik mee'

Ze krijgt tranen in der ogen en ik geef der een knuffel en ze barst uit tranen.
Ik denk dat ze echt geen kinderen kan krijgen. 'Wat er ook is we gaan er samen doorheen' zeg ik en troost der zoveel ik kan.

Even later trekt ze terug. 'I-ik kan niet zwanger worden na ja het is 5% kans dus gwn niks na da nopes..... het enige wat ik ooit wilde en het is 5% kans dat geeft je 0 hoop ja' ik merk hoe gefrustreerd ze is en boos maar ik hoor ook hoe verdrietig ze is.
'En en nu krijgt Marit een kleine en dat maakt het nou niet veel makkelijker en en ik wil het der nog niet vertellen want want dan wordt ze ongerust en dat wil ik niet' ik hoor gewoon hoeveel pijn het der doet.

De rest komt ook hierheen en zien dat we elkaar een knuffel geven en lopen weer weg.

Marits pov
San zag er erg verdrietig uit en ze moest elke keer na het filmen naar een mysterieuze afspraak en ze vertelde me niet waarheen.

Ik loop er nog eens heen Rob is nu alleen ik heb geen idee waar San is.
'Wat was er net' 'ik heb der belooft om niks te zeggen' hij kijkt naar beneden dus en neemt een diepe zucht er is zeker iets aan de hand.

'Je kan het me gewoon vertellen als je dat wilt' ik wil weg lopen maar 'der is 5% kans dat San zwanger kan worden maar je kan echt niet zeggen dat ik heb gezegt of laten merken want ze voelt zich kut en wilt niet dat jij je kut gaat voelen' zegt die en ik kijk hem verbaast aan.

Der was altijd 1 ding die San vanaf der 4e wilde en dat was eigen kinderen en nu is er maar 5% kans dus dat betekent 95% dat ze ze niet kan krijgen en dan loop ik nu met iets dat zij wilt.

Ik kijk naar beneden en Matt komt terug naar boven en geeft me een knuffel.
'Wat is er' 'ik kan niks zeggen sorry'