CÜSALE

41 |Kırık Kanatlı Kelebek|

Kısa bir aradan sonra yeniden buradayız.

Özlediniz mi onları? Ben şahsen çok özledim!

Bu bölümler ilk kitaptan oldukça farklı olacak. Bunu bilerek okuyunuz canlar. Yolumuz değişiyor.

Heyecanla ve hevesle yeniden merhaba diyor, oylarınız ve yorumlarınızla beni yalnız bırakmadan sizi bölüme uğurluyorum.

Miley Cyrus; Butterfly fly away...

Keyifli okumalar Cüsale soldatileri!

🌱

Haziran.

Ruhumu ısıtsın diye dönmüş bir ay.
Acılarımı eritsin diye gelmiş bir mevsim.

Hiçbirine çare olamayan kimsesiz benliğim. Kıvranıyorum, kanlar içinde kalmış değildim, bileklerim kesik ya da, boynum tavana asılı... Sadece kıvranıyordum. Ayakta yaşarken, nefes alırken tüm yerlerde kıvranarak can çekişiyordum.

Geçmemiş olan bir ağırlık omuzlarımı bükmüştü. Geçer sandığım, toprağıma kavuşursam biter dediğim o ağırlık omuzlarımı delmiş kaburgama kadar yol almıştı.

Tüm ahlar silindi ya hani. Sızı neydi pekâlâ, durmadan beni acıtan o bitmek bilmeyen sızı!

Kalbimin çarpıntısı sessizliğin içinde gümbür gümbürdü. Nasıl ağrıyordu Allah biliyordu, nasıl sıkışıyor, daralıyor yine Allah biliyordu.

Benim bilmeye mecalim bitmişti. Düşüncelerimin her biri yalnız bırakmış, zihnimin dört duvarına kilitlemişti.

Küçük bir oyun, sonum ne olacak diye günlerimi heba ettiğim. Hafızamı kaybettiğim, ruhsuz, bencil bir kadın olarak var olduğum günlerin sabahı oldu. Ölüyorum dediğim her günde yarının ışığı çaldı kapıyı attı dışarı.

Sinemim mabedim. Çiçekler soluyor. İlkbahar da bitti.
Kuşların sesi burada yok, evimin odasında sessizlik ağır basıyor. Çağlayanlar kurudu mu? Yoksa burada olmadığı için mi sesi gelmiyor?

Yatağım.

Beş yıldan sonra geldiğim yer yatağım. Kazanmışlık yoktu içimde, büyük bir kayıp vardı, ölsem dirilsem Allah'a koşsam asla kazanmayacağım bir kayıp vardı uçtan uça. Dilim binbir duayı çevirse, dinimde ettiğim tüm günahlar da silinse kaybımın yoluna ışık yoktu.

Kaybetmiştim.

Boynuma doğru dökülen tuzlu sıvı tişörtümü tümüyle ıslattı. Kaç saat geçti? Kaç gün?

Ne zamandır yatıyordum bu yatakta? Öylece ruhsuz, tükenmiş, kışa teslim olmuş Mevsim oldum?

Yardım edin.
Dayanamıyorum.

Bacaklarımda hissettiğim şiddetli ağrıya çarem yoktu, doktora gitsem mesela, istesem giderdim değil mi? Bir kimliğim vardı, adım vardı... Sahiptim tümüne ama neden gitmiyordum. Bu acılar beni öldürürken neden kılımı dahi kıpırdatamıyordum?