Welcome To Sky Blue Cafe BxB (Ongoing)

Chapter 6

Worry

Ranz Pov

7:00 am na wala pa yun dalawa may "nangyari ba kaya yuan?" tanong ko kay Hanzel "Wala naman siguro kilala naman natin yun diba?" Tumahimik nalang ako naiisip ko bakit wala pa si yuan ngayon ang dating nang daddy niya baka napagalitan naman siya or napagsabihan ganun din si Sean wala pa always naman late yun pero first class lalo na kay mam maaga silang pumapasok "nandyan na si Ma'am Domingo magsi-ayos ang lahat"

"Chill ka lang jan ranz" Gray said

"Ayun sila sa may pinto" turo naman nang isa naman kaklasi

Tinignan lang naman sila sa may pinto at nakita sila ni Ms. Domingo natahimik at nahinto sa pagturo nanlilisik ang mga mata niya sa dalawang yun bakit kasi nagpa-late ang mga loko alam naman nila na ayaw na ayaw ni Ma'am ang nale-late at Isa pa matandang dalaga pa.

Ansaya pala makita ang mga kaibigan mo nahihirapan sa harapan habang may dalawang libro sa magkabilang kamay tas ako tamang upo lang sa likuran nagpipigil tumawa kasama nitong dalawa na hindi na din mapigilan tumawa hanggang sa nagmamakaawa na si Sean kay mam na nangangalay na ang kanyang mga kamay.

Napatulala ang lahat pati si ma'am dahil may isang taong dumating kasama ang kanyang mga security guard si Tito ang tatay ni yuan tumingin muna to samin na biglang humarap si yuan na sabay pagsabi na "Dad" halata sa reaksyon ni yuan ang pagkagulat pero biglang nagsalita si Tito Yohan kay yuan "Wala ka parin pinabago wala ka parin kwentang Bata ka college ka na kalokohan parin yan sa isip mo ah" nakuyo lang to na alam kong hiyang hiya nasa pangyayari si yuan nakatulala lang lahat na nakatingin sa kanila dalawa pati si ma'am hindi mapaliwanag sa mukha nito ang pagkagulat.

Wala parin mintis ang bunganga ni Tito sa kanyang masasakit na binibitawan salita sa kanyang anak na maraming nakatingin sa kanila.

Hanggang sa nàgulat ang lahat na sumagot Ito sa kanyang ama "ganun pala ako para sainyo walang kwenta halata naman nawala akong kwenta para sainyo pinagalitan ninyo ako sa tapat nang nakakarami well I'm used to it."pati ako nàgulat pero kung sakin din nangyari yun sasagot din ako.

"Sumasagot ka na ngayon sakin?"binagsak ko libro na hawak ko at tumabok palabas sa room"

Tumakbo na palabas si yuan gusto man namin syang habulin pero unti unting lumapit si Tito samin tinignan ko lang siya kanyang nanlilisik na mata grabe din Ang kaba nang akin puso siguro ganun din sila sean, gray and hanzel malapit na samin sila unti unti tumaas ang kanyang kamay at tinuro kami isa isa nun nasa amin na ang attention nang iba namin kaklasi

"Ayokong makita yang pagmumukha ninyo na kasama nang akin anak"

Pagkasabi niya nun nakatingin lang kami sa kanya habang pinapakinggan ko ang bilis nang tug...tuggg...tug nang akin puso

"You get it?"

" I don't want you to be his friends"

"Especially you and you"

Turo nito sakin pati kay sean at tuluyang nang umalis kasama ang kanyang mga alalay.

Napahiya din ako duon pero pinabayaan ko nalang agad kong tinawagan si yuan baka napapaano na yun.

"Nakakaloka naman yun daddy ni yuan"

Sabi naman ni Hanzel nakakaloka talaga kàya kapag nàging tatay ko talaga ewan ko nalang kung anong Buhay gagawin ko.

"Especially pa satin ranz kabado bente ako duon ah."

Haynako sinabi ninyo pa makikipag bati pa sana siya sa daddy niya pero parang walang balak na patawarin ang kanyang anak.

"Wala daw kwenta si yuan hindi niya alam dami niya nang achievement"

Lumabas na ako nang classroom para tawagin siya pero walang sumasagot puro ring lang sa kanyang cellphone nagaalala na ako sa kaibigan ko kahit ayaw sakin kahit masakit sinabi ni Tito Basta mas mahalaga sakin kalagayan ni yuan kapatid  ko na yuan tinawagan ko si manang pero wala daw sa bahay

Pumunta na ako sa parking lot pero wala din ang kanyang sasakyan kàya hinanap ko kung saan siya pero wala akong makita
Pagabi na lalo na akong nagalala.

Umikot ikot lang din ako dito pero wala parang ang kanyang sasakyan.

Subukan kong tawagan si ivan baka nakita niya Ito.

Ringggg....ringgg...

"Hello ranz" bungad sa kabilang telephone.

"Nakita mo si yuan nagsagutan sila nang tatay niya."

"Nandito siya naglalasing ayaw magpaawat pero ako na bahala may pasok ka pa bukas patulungin ko nalang din sa bahay ko"

"Buti nalang sige salamat message mo ko kapag nakauwi na kayo ah papahinga na din ako Ikaw na bahala sa kaibigan ko."

"Wlaang anuman"

Pinatay ko na at dumatreso sa bahay pagod na pagod din ako ngàyon àraw
mabilis naman àkong nakarating sa bahay wala din kasing masyadong traffic.

Umakyat na ako sa kwarto at huminga nalang sa kamay kong malambot ansakit magsalita ni Tito sakin masakit na yun ah lalo sa kay yuan na daddy niya pa nagsabi sariling kadugo pa ñakakapagod talaga yun araw na ito.

Hinubad ko na ang aking uniform at sapatos ngayon naka boxer shorts and t-shirt na lang ako binababa ko na din Ang akin cellphone sa study table ko muling natulog nang mahimbing.