Anastasia gelooft dat iedereen liefde nodig heeft behalve zij zelf. Als haar beste vriendin Chiara vlak voor Kerst gedumpt wordt is Anastasia dan ook vastbesloten om Chiara aan een nieuwe liefde te koppelen. De naam van die nieuwe liefde is David Ne...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
17 december, een week tot Kerst
Het was niets nieuws voor Anastasia om alleen naar een feestje te gaan. Grote gezelschappen bevielen haar altijd; ze kon altijd wel iemand vinden om een interessant gesprek mee te voeren. En hoe vaker ze naar een feestje ging, hoe meer mensen ze leerde kennen. Want hoeveel mensen er ook in Amsterdam woonden, Anastasia maakte toch deel uit van een grote groep mensen die aan elkaar gewend waren geraakt. Wat was begonnen als allemaal mensen die toevallig naar dezelfde vaste clubs gingen, was nu een groep die altijd op elkaars feestjes kwam opdagen. Zo'n feestje was er vanavond ook, bij iemand thuis die Anastasia niet heel goed kende.
Toen ze het grote huis net binnen was gekomen en net gewend was geraakt aan de bonkende kerstmuziek die opstond viel haar oog op David Neres, één van de weinige mensen hier die ze redelijk goed kende. De Braziliaan stond te lachen met een jonge man die Anastasia herkende als de gastheer. Ze kende David zo goed dat ze wist dat hij een paar weken geleden uit elkaar was gegaan met zijn ex. Dit was de eerste keer dat ze hem sindsdien zag, en ze was blij om te zien dat hij er gezond uitzag.
Anastasia was net van plan naar David toe te lopen toen ze plotseling iemand herkende die naast haar met z'n rug naar haar toe stond.
"Antony!" zei ze verrast, en ze tikte hem op zijn schouder. Hij draaide zich om en keek een tikkeltje geïrriteerd, maar relaxte toen hij haar herkende.
"Anastasia," zei hij als begroeting, en hij nam een slok uit zijn rode plastic beker. Antony en David woonde allebei bij Anastasia en Chiara in de buurt, en dus waren die vier al vaker samen naar feestjes gereden. Antony was nogal een afstandig persoon, zo had Anastasia ondervonden, maar ze liet zich niet makkelijk afschrikken. David was de meer vrolijke, meer extraverte van de twee.
"Hoe is het?" vroeg Anastasia luchtig aan hem. Hij haalde zijn schouders op.
"Ik heb sinds gister vakantie, dus dat is een opluchting," vertelde hij. "Met jou?"
"Ja, ik heb ook vakantie," zei ze terug. "Heb je plannen?"
"Nee, ik blijf hier in Amsterdam," zei Antony. "Heb geen zin in de jetlags. David blijft trouwens ook hier." Hij wees naar David, die nog steeds diep in gesprek leek met de gastheer. "Ga jij iets doen?"
"Nee, ik blijf ook gewoon in Amsterdam. Ik ga vast iets doen met Chiara tijdens kerst," antwoordde Anastasia. "Alhoewel ik hoop dat ze tegenwoordig weer iemand heeft."
"Een vriendje? Is het niet net uit tussen haar en die blonde gast?" vroeg Antony verbaasd.
"Ja, maar daarom heeft ze een nieuw iemand nodig om de kerst mee door te brengen," legde Anastasia geduldig uit. "Ik ga haar koppelen." Haar toon was zelfverzekerd - of dat hoopte ze tenminste -, maar ze was best benieuwd naar zijn reactie. Daar hoefde ze niet lang op te wachten, want Antony's wenkbrauwen schoten meteen omhoog.
"Oh ja?" zei hij. Anastasia vond het een beetje cynisch klinken maar besloot dat te negeren.
"Ja zeker," antwoordde ze, nog wat zelfverzekerder.
