Fall Inlove With My Music Teacher (gxg)

Chapter 27

Continuation......

Irene's pov

We are currently here sa chapel ng hospital kasama ang buong pamilya , can't imagine lei's suffering this kind of situation naikwento ni Papa fred na possibleng naipasa nya yung sakit ni lei . Buong operation ni lei andto kami 4hours na dipadin sila tapos nanghihina ako physically pero kaylangan kong mag pakatatag para saknya , naniniwala ako na makakayanan nya yun . Natupad nga ang pangarap nyang makasama sila mama nya kaso nangyari naman to , sobrang sakit makita na yung taong mahal na mahal mo nahihirapan , nakita ko yun kay lei kanina nung namimilipit sya sa sakit dimo makikita yung lei na matapang at matatag.

Pinauwi ko muna sila mama at ate Imee sa bahay para makapag pahinga din sila at kumuha ng ibang damit , hindi pa ako umuuwi di ko iniwan si lei natatakot akong umalis sa tabi nya .
.
.
.
.
.
.
.
.
After 6 hours of waiting lumabas na yung doctor tinawag kami nung nurse , ang natira nalng ay kaming tatlo nila mama rose . Kinakabahan kami dahil hindi mo makkta ang kahit anong reaksyon sa mukha ni doc .

" Mam , Sir , Irene ......... Successful po ang operation natanggal po namin yung tumor , pero kaylangan po muna namin syang obserbahan para makasigurado po tayo ngunit hindi po natin alam kung kelan sya gigising " nakahinga kami ng maluwag sa sinabe ni doc.

" Ma , pa magiging okay na si lei " umiiyak akong yumakap sa kanila

" Umuwi ka na muna para makapag pahinga ka anak , tatawagan nalang kita pag may update kay lei " gusto ko mang mag stay , rerespetuhin ko padin yung desisyon nila alam kong gsto din nilang maksama si lei na sila lang .

" update nyo po ako kaagad ma ha babalik din po ako bukas " tumayo ako at niyakap sila pagkatpos umuwi nako .

( BAHAY ) 2:30am
Naabutan kong nagkakape sila manang at bonget kasama si liza , si mama panigurado tulog nayon
Irene: Manang successful yung operation, pero need syang obserbahan kaso hindi pa alam kung kelan sya gigising .
Manang: Mabuti naman . Magpahinga kana din sa taas para makabawi ka ng lakas mo
Bonget: oo nga bunso tignan mo yang itsura mo pagod na pagod
Liza: magiging okay na si lei Irene, mas mabuti na pagpunta mo ulit dun ay malakas ka
Irene: salamat sainyo , mauuna nako sa taas aayusin ko pa mga idadala ko bukas .

Matamlay akong pumataas dahil first time kong umuwi dito na wala si lei , humiga din ako sa kama at naamoy ko sa mga unan yung amoy nya . I really miss her . Diko mapigilang umiyak dito sa kwarto naalala ko sa lahat ng sulok si lei :(

Di ko namalayan na nakatulog nako kanina habang umiiyak sa pagka miss ko kay lei 8:30 am na pala , diko mapigilang maging emosyonal dahil pag ganitong umaga nagkukulitan na kami ni lei dto sa kama . Well kaylangan kong magpakatatag ngayon dahil yun yung kaylngan nya alam kong ayaw nya kong nakikitang ganto. Kaya naman naligo nako para makapunta saknya .

Skipped......

Nandito nako sa hospital naglalakad ako papunta sa room ni lei at may dala akong coffee para kina mama. Pagbukas ko ng pinto si papa ang gising hawak nya lang ang kamay ni lei si mama ay natutulog sa couch. Dipa gumigising si lei hanggang ngayon

" Pa magkape ka muna o kaya matulog po muna kayo ako napo mag babantay kay lei " bulong ko saknya

" salamat nak sige lagay mo muna jan yung kape at idlip muna ako " tumayo namn si papa at tinabihan nya si mama
----
" Goodmorning loveeee I'm sorry umuwi ako kagbe ha binigyan ko lang kayo ng time ng family mo , gising kana jan miss na kita e cuddle oh " bulong ko saknya habang naka hawak sa kamay nya .
" Nagdala ako ng iced coffee ako muna iinom para sayo " pinipigilan ko maluha dahil alam kong naririnig ako ni lei . Ilang oras din akong nakatitig sakanya at nanuod ng mga videos sa camera, andami nyang stolen shot sakin at video ngayon ko lang to nakita nakangiti sko habang pumapatak mga luha ko . Hayss miss na miss ko na si lei .

Natapos ang buong gabi na tulog si lei nag sasalitan kami nila mama at papa para magbantay saknya para pag bigla syang gumising makikita nya agad .

================

A/N medyo mag fast forward tayo next chapter guys medyo mahaba pa yung story pero kung di na kaya mamadaliin ko nalang yung takbo. Comment lang kayo if tuloy pa naten ^^ thankyou sa support palagi see you next chapter