MOONLASH ACADEMY

CHAPTER 4

FROST POV

NAGISING na lamang ako ng maramdaman Kong may pumapatak sa aking mukha, Hindi ko Alam Kong ano tu kaya umupo ako ng tuwid at Tiningnan ko Ang aking paligid. Umu-ulan pala

dO_ob

Hala bat andito ako?!  Sandali ano nga pala nangyari kanina?!

Madaming puno, may nag liliparan na mga ibon at sa Hindi kalayuan ay may nakita akong lawa. Teka..ah! Naalala ko na si Carl Kaya Dahan dahan akong tumayu at nag lakad. I'm already wet kailangan ko pa ba ng masisilungan?.

Lakad lamang ako ng lakad. Hindi ko alam kong san ako patungo. hindi ko naman alam Kong ano klaseng lugar ito. Basta sumonod na lamang ako sa instinct ko

---------

Lakad

Pakaliwa

Lakad

Pakanan

Lakad

Walk

Lakad

Lakad

Lakad

Ugrhhh!!!!

Napapagod na ako! Samahan mo pa Ng malakas na ulan!. dalawang oras na akong nag lalakad dito.  At Hindi narin maganda Ang aking pakiramdam. Parang magkakasakit ako nito . Ni hindi ako makaalis sa pesting gubat na ito parang Walang katapusan. Kaya hanggat kaya ko pa ay ipinag patuloy ko ang aking paglalakad. Nag babakasakali na may makita akong bahay dito at mahingian ko ng tulong

cough* cough*

" Kunti Lamang frost may makikita karin dito na mahingian mo ng tulong " pangungumbinsi ko sa aking sarili

*Cough*cough* cough*

Sa aking paglalakad na halos mag ta-tatlong oras na ay may nakita akong sa di kalayuan na isang Malaki at kulay pilak na gate. Kaya dali dali akong pumunta dito

" Hindi nga bahay Ang Nakita ko pero higanting gate naman ang bumulaga sakin" dismayang Sabi ko

d-_-b

Tiningnan ko Ang bawat kurte ng
Tarangkahan. Hindi ko Alam Kong pano ka Ito buksan ni Wala mn lng pangalan Ang tarangkahan na Ito. Kaya kinatok ko na lamang

" Paano ko naman mabubuksan tu? Parang Wala namang tao sa loob e" Sabi ko

d-_-b

Sa inis ko ay tumalikod na ako para Sana mag simula mag lakad ulit. Ilang  hakbang pa lamang ay may narinig akong bumukas. Kaya pumihit ako para makita Kong ano Ito.

d0_0b

" Hala...Yung gate bumukas!" Mahinang sigaw ko.

kahit nahihirapan ay dalidali akong pumunta ulit didto at sumilip Kong ano Ang meron sa loob. Hindi naman ako akyat bahay at Isa pa sa sobrang taas ng tarangkahan na Ito e maabot ko kaya Yan? Baka isang katangahan at mahulog pako diyan. nako... Mahal ko pa buhay ko.

d--.b

d.--b

Dahan2 akong pumasok sa loob. Hanggang sa Narinig ko na lamang na Ang tarangkahan ay naka Sara na. kaya binigyan ko na lamang ng pansin Ang aking paligid.  Ang unang naka agaw pansin talaga sakin ay. Mga  bulaklak sa dalawang gilid ko. Parang nasa isang harden ako may nakikita akong mga paro paro ibat ibat kulay Ng bulalak at mga hayop na Hindi naman mapanganib. Sa aking pag lalakad ay may isang usa ang limapit sakin. Una ay nagulat ako pero kalaunan ay kumalma narin. Nag lakad sya pamunta sakin at yumuko na para bang gusto nyang hawakan ko sya. Kaya ginawa ko. Napaka amo nya habang hinawakan ko sya.