Hired to love

Chapter 1

"Kyline Deogarcia do you take Tyron Stanford as your lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?"

" Pinagkatitigan ko sya mata ng tanungin na sya ni father"

" I- do" Ang pagkautal nya habang nakatitig sa aking mga mata.

"Tyron Stanford do you take Kyline Deogarcia as your lawful wife, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?"

" I do" ang agarang sagot ko.

" You may now kiss the bride"

At unti unti kong itinaas ang kanyang belo na humaharang sa kanyang muka. At marahang naglapat ang mga labi namin.

" Ako sa kama ikaw sa baba" sabay tapon ng unang at comforter sa akin pagkapasok ko pa lang ng pintuan.

Ngunit parang wala akong narinig at nakita derederetso lang ako sa kama at nahiga na agad.

" Stanford hello sabi ko sa baba ka at ako dyan" habang winawagayway sakin ang kanyang kamay.

" A- YO-KO kasal na naman tayo so, pede na tayong magtabi"

Sabay hila ko sa kanya sa kadahilanang napayapos sya sakin.

" Help help rape nirarape ako tulong" sigaw nya habang nag pupumiglas sa aking mga bisig.

" Kasal na tayo kaya walang rape hahahahha" pagloloko sa kanya habang hinihigpitan ang pagkakayakap sa kanya.

" Kapag nakatakas talaga ako dito lagot ka saking Stanford ka humanda ka"

Kyline's POV.

" God help me! pagdarasal ko ng taimtim habang nasa mga bisig ako mg lalaking ito".

Diko alam kung bakit naisip ko pa ito. Nahihibang na ata ako o nasilaw lang talaga ako sa pera. Pero akala ko madali ang pinasok kong ito hindi pala. Ikaw kase self nag dedesisyon ka kaagad di ka muna nag iisip. At unti unti kong minumulat ang aking mga mata dahil di na gumagalaw ang isang ito. Baka patay na? Charizz wag naman kakakasal lang namin mababalo na agad ako no way!

Tyron's POV.

"Good morning Misis ko" bati ko sabay gulo ng kanyang buhok.

" Anyare sayo hahahhaa bat muka kang zombie?"

" Lakas mong magtanong feeling mo makakatulog ako ng ayos ay yakap yakap mo nga ako" sabay irap nya sakin

" Buti nga at yakap lang pasalamat ka at pagod ako nun kung hindi" diko na pinatapos pa bagkus kinindatan ko na kang sya, alam ko naman na gets na nya yun.

" Magtigil ka nga!" Sabay hampas sa aking braso.

Ngingiti ngiti naman ako habang kumakagat sa tinapay at pinag mamasdan ang busangot nyang muka.

" Sa wakas pede ng kumain" pagkarating namin galing opisina.

" Wag na sa labas na nga tayo kakain kailangan na nating magmadali at malalate ako sa meeting"

" I hate you Standford!" Sigaw nito sakin sabay akyat sa hagdan.

" Attitude tsss..." na kaagad ko ding akyat sa hagdan.

"Minsan napapaisip na din ako kung bakit sya pa ang napili ko. Di na kami magkasundo palagi na lang irita sakin. Sakit sa ulo ng babaeng to"

"Nakita ko na lang na pinag gagayak na nya ako ng aking susuotin para mamaya sa meeting ko. Eto ang isa sa nagustuhan ko sa kanya ang pagiging maasikaso. Kahit fake lang ang kasal naming dalawa. Habang nag gagayak ay nakabusangot ang kanyang muka."

" Very good misis" pang aasar ko sabay kindat sa kanya.

" Wag mo akong mamisis misis gutom ako. At saka bakit ba isasama mo ako e hindi naman ako kailangan dun aber?"

" Para ipakilala ka?" ngayon pa sya nagtaka na kung bakit palagi ko syang kasama sa dinner meeting ko. Malamang asawa ko sya gusto ko makilala sya at syempre para mas mapadali ang aking plano.

Habang nasa byahe kami ay tahimik lang ang kasama ko, kakapag takang hindi tumatalak ang isang ito siguro gutom na sya. Well kung hindi lang talaga importante tong meeting na to diko na pag aaksayahan pa ng oras.

" We're here misis ko" kung di ko pa sinabi di nya pa malalaman na naka tigil na ang sasakyan. At unti unti syang gumalaw na para bang tinatamad. Iba talaga ang mood nareng babae to hirap hulaan.

" Pede bang dito na lang ako sa sasakyan?"

" Sumama ka pa" pagalit kong sabi sa kanya. Habang sya naman ay sumalampak ulit sa upuan ng kotse.

" Wala ako sa mood makipagtalo kaya please lang, pagbigyan mo na ako" sabay pikit ng kanyang mga mata.

At dahil nga mukang wala talaga sya mood ay iniwanan ko na sya sa loob ng kotse dahil medyo late na din ako meeting ko. At pagkapasok ko pa lang ay nakita ko na Mr. Tan na nakaupo na naka reserve na para sa amin.

" Good evening Mr. Tan" ang seryosong bati ko sa kanya dahil miski ako ay nawawala na din sa mood. Parang gusto ko na lang ding umuwi kaagad.