Andito ako ngayon sa harap ng simbahan.
Kung saan ikakasal ang magiging ama ng anak ko.
Ang sakit lang isipin na walang makikilalang ama ang anak ko.
Hindi ko alam kung anong nagawa kung kasalanan para mangyari sa akin-sa amin ng anak ko.
Pumasok na ako sa loob ng simbahan at naghanap ng pwesto para makita ko sya-sila ng magiging asawa nya.
Dapat ako yun,dapat ako yung ikakasal ngayong araw.
Mahal nya ako pero Hindi nya akong kayang ipaglaban sa mga magulang nya.
Napatingin ako sa pintuang bumukas nakita ko sya.
Magiging masaya na lang ako para sa kanya-para sa kanilang dalawa at sa magiging anak nilang dalawa.
Grabe ang ganda nya kaya siguro sya ang pinili dahil na sa kanya na ang lahat.
Mayaman,matalino at higit sa lahat mabait.
Hindi na ako magtataka kung bakit hindi nya ako pinili.
Siguro ito na ang huling kita ko sa kanya at huling kita ng anak ko sa kanya.
Hinaplos ko ang tyan ko kung nasaan ang baby ko.
Hi baby,tignan mo si daddy mo masaya na sya,hindi nga lang sa akin kundi sa iba' sabi ko sa isip ko.
Ok lang yun baby,kaya naman ni mommy na maging ina't ama para sa iyo.
bumalik ang tingin ko sa harap saktong nagtama ang mga mata naming dalawa nginitian ko sya para sabihing sa kanyang ok lang ako At kakayanin ko.
Tumalikod na ako bago tumulo ang mga luha ko.
Ang Sakit.
☺
