Dochter Van Heest

hfst 1

26 november 2007

De dag dat ik werd geboren. De dag dat ik op deze aardbol werd gezet en niet wetende wat mij allemaal te wachten stond. Livia van Heest aangenaam. Mijn vader is Koen van Heest. Hij heeft een YouTube kanaal samen met wat vrienden en een aparte waar die best veel geld mee verdiend, maar of dat voor mij altijd leuk is dat mijn vader bekend is, is elke dag weer een nieuw raadsel.

Ik was eigenlijk niet gepland. Dus eigenlijk ben ik per ongeluk in mijn vaders leven gekomen waar ik mij elke dag schuldig over voel, omdat mijn moeder na mijn geboorte zomaar is weg gegaan zonder iets te zeggen waardoor mijn vader er alleen voor stond op 18 jarige leeftijd. Ja dat hoor je goed Koen van Heest was op zijn 18 jarige leeftijd vader geworden van mij.

( Dit verhaal word allemaal geschreven vanuit de point of vieuw van Livia. Als dat anders is zal ik het aangeven veel plezier met lezen <3)

2 december 2021

¨Pap ben thuis¨ zeg ik na een lange dag school. Geen reactie. "Fijn is hij weer niet thuis" dit is al de derde dag dat ik thuis kom en mijn vader er niet is. Hij is altijd druk aan het werk. Ik trek mijn schoenen uit en gooi ze neer en gooi mijn jas op de trap te moe om die op te ruimen. Ik loop naar de keuken pak een kop thee en laat me op de bank vallen. "Tyfus wat was het koud buiten breng mij die zomer gewoon weer terug" zeg ik. Terwijl ik op de bank lig en mijn thee opdrink denk ik aan de zomervakantie met mijn allerbeste vrienden Olivia, Aniek , Mara , Toby en Joey. Echt de beste vrienden die je maar kan wensen. We waren samen met ze 6e naar een huisje gegaan in België tegen de grens van Nederland aan. Man man wat was dat leuk. Nog denkend aan de vakantie zet ik mijn lege glas neer in de keuken pak een koekje en loop naar boven om toch maar een begin te maken aan die 95 werkwoorden die ik voor morgen moet weten voor Engels. Ik pak mijn boeken sla ze open en zucht effe "Dit gaat mij echt nooit lukken kijk hoeveel dit er zijn". Engels is altijd al mijn slechtste vak geweest altijd een dikke onvoldoende of maar net een 5,5 terwijl ik er echt keihard mijn best er voor doe. Met tegen zin ga ik toch maar beginnen. 4 Havo is dus echt moeilijker dan ik dacht. Ja je hoort het goed ik zit in 4 havo terwijl ik  net 14 ben  geworden. Hoe dat is gegaan ik heb geen flauw idee maar ik weet wel dat ik lastig vind. 

Tegen het avond eten ben ik eindelijk klaar met de werkwoorden. Ik weet ze nog steeds niet zo goed maar ik ben er klaar mee en heb mijn best gedaan. Ik pak mijn telefoon erbij en laat mezelf op mijn bed neer ploffen. Ik kijk gewoon op instagram, open wat snaps, reageer op appjes en scroll wat op tiktok tot dat ik in een keer een snap krijg van Toby. Hij deed de laatste paar weken erg raar. Hij maakte onze gesprekken op school erg ongemakkelijk terwijl ik altijd goed met hem kan lachen en een goed gesprek met hem kan voeren. Ook liet hij mijn snaps gewoon op geopend. Ik opende de snap. "Hey wil je misschien binnenkort iets met zijn tweetjes doen nog voor je verjaardag ?". Ja ja je hoort het goed ik was 26 november 14 geworden :). Net als ik wil terug antwoorden om te zeggen dat het mij leuk lijkt en te vragen wanneer krijg ik een appje van papa.

( k= Koen , L= Livia )

Ons paps <3

K: Hey schat wil je alvast beginnen met koken? We maken hier nog effe de opnames af en dan kom ik naar huis ja 😘

L: Is goed hoor! Wat gaan we eten?

K: Pasta pesto. De spullen liggen in de koelkast en de pasta in de onderste la onder de kookplaat.

L: Komt goed ! Hoelaat ben je ongeveer thuis?

K: Rond 19:00

L: Oke succes nog met de opnames <3

Ik pak mijn airpods zet lost in the fire van Gesaffelstein en the weekend op en ren naar beneden om te beginnen met de pasta pesto. Helemaal vergeten om op Toby te reageren. Als ik klaar ben met koken is het 18:50 en heb ik zoveel honger dat ik al vast een bord pak en begin met eten. Om 19:20 hoor ik de voordeur open gaan en zie ik mijn vaders hoofd in de deur opening verschijnen. "Hoi ! Gelukt met de opnames?" vraag ik. "Jazekers" hij pakt een bord pasta en komt op de bank naast mij zitten en geeft mij een knuffel "Je bent een topper"zegt die. "Weet ik" antwoord ik daar op terug waardoor Koen zachtjes moet lachen.

Het is een tijdje stil, maar die stilte wordt onderbroken door dat Koen zegt "Schat je weet toch dat ik veel van je hou?". "Ja?" antwoord ik daar op terug, meestal als ie dat zegt gaat er iets gebeuren wat ik meestal leuk vind maar soms ook niet. "Vind je het erg als ik morgen avond met een vrouw op date ga?" begint die. "Oh ik dacht dat je op mannen viel" zeg ik terug. "Schat effe serieus vind je het erg?" "Nee natuurlijk niet als ze maar gewoon aardig is en niet zo'n lul is als die moeder van me". "Ahw kom eens hier" Koen trekt mij dicht tegen zich aan en zo zitten we een tijdje. Ik denk na hoe het leven was gegaan als mijn moeder gewoon nog bij mij was gebleven. Ik heb mijn moeder nog nooit gesproken.

Net als het schuld gevoel weer in mij opkruipt dat ik het probleem ben dat ze is weg gegaan kijk ik op de klok en zie ik dat het onderhand al 23:00. "Pap ik hou van je maar ik ga nu slapen want ik begin morgen gewoon weer het 1ste uur" "Is goed schat slaap lekker" "Slaap lekker". Ik ren de trap op naar de badkamer poets mijn tanden, haal mijn mascara eraf, borstel mijn haar en doe het in een knot. Als ik klaar ben in de badkamer loop ik naar mijn eigen slaapkamer kleed me om en ga in mijn bed liggen. Ik pak mijn telefoon er nog effe bij en maak nog effe snel een goodnight snap en stuur die naar de mensen die in mijn snelkoppeling staan en open nog wat snaps. Onderhand is het nu al 23:45. Ik zet mijn wekker om 07:00 en val in slaap met een enorm schuldgevoel net als elke dag.

Heeeyyy josti's. Dit is het eerste verhaal wat ik ooit in mijn leven ga schrijven dus waarschijnlijk word het niet perfect maar weet je deal with it.  Veel plezier met lezen 

aju paraplu

De groeten van Nicole 

11/12/21 geschreven (1176 woorden)