Chapter 60

6 0 0
                                    

Rinkira Pov's

Hi this is my first pov here and I'm rinkira, kira for short. Arrghhh! Nakakainis si mom and dad (gulat ba kayo bigla akong nagtagalog? Hehe) marunong naman ako magtagalog but I'm just comfortable speaking english because mom and dad teach me when i was a kid. So back to story tayo, si mom nakakainis kasi tinawagan nya si jirex at pinapapunta pa rito.

Mom is really embarrassing.

Habang nagrereklamo ako dito ay biglang tumunog ang door bell kaya agad kong hininaan ang stove sabay punta sa front door namin.

Pag-open ko ay nakita ko si jirex habang ang dalawang kamay ay nasa kanyang bulsa, ang gwapo nya tala-----, no he's not ok!

"Uhm where's tita?" Tanong nya agad sakin.

"Sleeping." Tipid kong sagot habang seryoso lang.

"Uhm so what's the problem?" Tanong nya pa.

"Your emberassing me jirex." Sahalip na sagutin ang tanong nya ay iba ang isinagot ko.

"I know that kira, you don't have to say it." Sagot nya kaya parang bigla naman ako ng sinaksak ng kutsilyo. I feel guilty.

"Tita hyrine said that you are cooking but your struggling at it, so i came here to help you." Sambit nya pa sabay tayo.

"You don't have to." Pigil ko sa kanya.

"I insist." Sagot nya lang at dumiretsong kusina kaya sinundan ko naman sya.

"Jirex kaya ko yan gawin." Medyo may halong inis na sambit ko, para kasing pinapamuka nya sakin na sa edad kong 10 ay di ko kayang magluto.

"I know rinkira, i know you can do this. even if all of the things you can't do on your own, you still doing it." Sagot nya sakin habang busy sa ginagawa.

"So what you've pointing on what you said?" Tanong ko sabay cross arms.

"I just want to say that you don't have to pretend that you can do all of the things you can't really do." Makahulugang sagot nya kaya natahimik ako.

"Don't push others away who can help you with it, let them be to help you. Your just 10 years old girl but i know you think like a grown up, i just want to help so please don't push me away." Sambit nya sabay harap nya sakin kaya nakita kong may nangilid na luha sa mga mata nya.

"Just let me stay by your side even if you don't need me, i just want to be there always for you because i know someday you will need me." Nakangiti nyang sambit pero may nakita akong tumulong luha sa mga mata nya.

"Jirex." Banggit ko sa pangalan nya, wala akong masabi sa mga sinabi nya ngayon lang.

"So please kira let me stay." Sambit nya pa kaya wala sa sariling napatango nalang ako.

"I love you." Sambit nya sabay halik sa noo ko kaya natulala naman ako dahil sa ginawa nya.

D-did he j-just k-kiss me?

------------

Third Person Pov's

Habang tulala si kira ay niyakap sya ni jirex samantalang sa kabilang banda ay di nila alam na nandun lang si akirro at hyrine na parents ni kira habang nakangiting pinagmamasdan silang dalawang nagyayakapan.

"Our baby girl is really a woman." Nakangiting sambit ni hyrine.

"I'm so happy for our daughter because she found her man." Nakangiting sambit din ni akirro.

"I hope someday they will be official." Sambit ni hyrine.

"It's soon." Sambit naman ni akirro.

Pagkatapos nilang silipin ang dalawa ay umalis na sila at bumalik na sa taas para makapagpahinga.

End of chapter

A/N: Love comes in a unexpected way and love is really blind

-Sorry azyranian's maikli lang hehe, malapit na ang epilogue so abangan nyo yan okie and please support my new stories here. Just visit my profile then add the story you want to your library and after that you can read it.

SARANGHAE! 😘💜

I'm Still Waiting for You {COMPLETED}Where stories live. Discover now