Gökyüzünden ne zaman bir melek serçelerin barındığı ağacın altına düşse bir serçe ağacın yanındaki gölden gagasında su taşır meleğin kırılmış kanatlarının izine döker. Ne zaman bir melek acılar içinde ağacın altında kıvransa serçe onu kurtarmak iste...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun
İzlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma,
Orada o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili
Benden savrulan parçalar kurusa da,
İzleri var hala yolun kenarında."
Birhan Keskin - Kim Bağışlayacak Beni
🍃
O gün iki beden vardı.
Yağmurun teni delen dokunuşlarından kaçan iki beden
Kaçtıkça birbirine bağlanan tek ruh.
Tanrının kudretli yüzünden akan gözyaşları dünyanın tek mabedini, gökyüzünü delerek insanoğlunun kurak topraklarına saldırırken her bir damla tenlerini delmek istermiş gibi üzerlerine yağıyordu. Kış mevsimi dalından intihar ederek düşen yaprak parçasını bile dondururken yorgunluktan adım atamayacak haldeki çaresizlere acıması yoktu.
Hırıltılı nefesleri dudaklarından dökülerek soğuk havaya karışıp buğu yaratırken karnına sarılı elini dört yolun sol tarafına köşeye dikilmiş eski evin duvara yasladı. Beş parmağının beşine bulaşan kan o duvara sızarak izin şeklini alırken elindeki güç kayboldu ve öne doğru yıkılırcasına kaysa da zorlukla dengesini tekrar sağladı. Yağmur çöldeki bedeviyi bile mutsuzlukla boğacak kadar hızlı ve sert yağarken vücudundan akan kan yağmurla beraber akıp gidiyordu.
