The maze Runner

17

(Voor je dit en je hoofdstuk 16 al gelezen hebt: lees hoofdstuk 16 nog even er stond bij een stuk de verkeerde naam en het is belangrijk anders klopt het verhaal niet meer zo ik zal dit morgen verwijderen)
Pov Emilly
'Jullie hebben wat?' Roept Gally boos uit. 'Misschien hebben we een uitweg!' Zegt Thomas vastberaden. 'We ontdekten een nieuw stuk, het is waarschijnlijk de plek waar de grievers overdag zitten.' Zegt Minho terwijl hij een hand door zijn haar haalt. Wat? De grievers dus ze willen dat wij daar in gaan? Maar Chuck is me al voor. 'Dus jullie willen dat wij ín het hol van de gríévérs gaan?! Hij zet grote ogen op en kijkt verbaasd naar Thomas. 'Hun inweg kan onze uitweg zijn' zegt Thomas schouderophalend. 'Maar wat nu?' Vraagt Frypan. 'We moeten het gaan bekijken denk ik.' Zegt Thomas. 'Laten we weer terug gaan.' zegt iemand. Thomas knikt,dan loopt hij weg met Minho achter hem aan. Gally zucht geërgerd. 'De waarheid is dat Thomas zoals gewoonlijk niet weet wat hij heeft gedaan!' Schreeuwd hij.
Thomas draait zich woedend om. 'Ik heb tenminste iets gedaan! Jij hebt helemaal niets gedaan!' Roept hij kwaad terug. Gally lijkt nog bozer te worden. 'Ik ben hier al drie jaar! Verdomme Drie jaar! En jij maar één maand! Hoe kan je dat nu zeggen!' Thomas kijkt kwaad en de jongens om hen heen kijken verbluft toe. 'Misschien wordt het dan eens tijd dat je iets gaat doen als je hier al drie jaar bent!' 'Ik?' Schreeuwd Gally. Opeens komt er een stekende pijn in mijn hoofd, beelden verschijnen.
'beloof me dat ik er niet in hoef, beloof het.' Ik zie hetzelfde meisje als de vorige keer. 'Belooft.' Ik kijk naar degene die naast haar zit, ik kan niet zien wie het is maar het is een jongen, beloof het alstjeblieft beloof het.' Smeek ik 'belooft.' Hij steekt zijn hand uit. 'Beloof dat je hem er ook niet instuurt.' Alstjeblieft. 'Maar Emilly.' 'Nee!' Schreeuw ik. 'Beloof het!'
Het beeld vervaagd weer en ik voel weer een helse pijn door mijn hoofd gaan, dan zie ik nog meer beelden.
'Je mag hem er niet insturen Nee dat mag niet! Nee!' Mensen houden mijn armen vast terwijl ik kijk hoe hij afgevoert wordt, de jongen met de blonde haren slaat om zich heen. 'Nee!' Schreeuw ik. 'Nee, hij moet hier blijven! Nee hij mag niet weg!' Schreeuw ik zo hard als ik kan. 'Nee!' Hij wordt meegesleurd naar een andere ruimte. Ik val op de grond en zak huilend in elkaar.
Ik kijk om me heen de pijn is weg. Opeens komt de pijn terug alleen dan veel erger. Ik grijp naar mijn hoofd. Alles wordt wazig. 'Emilly?' Ik zie iemand naar me kijken. 'Emilly!' Dan voel ik nog een verschrikkelijke steek van pijn. De pijn bonkt in mijn hoofd en ik zie vlekken voor mijn ogen. Opeens wordt alles zwart, ik val neer en dan niets meer.

Aaah hij is zo shucking kort!
Klunk maar wel over de 500!
Wat vonden jullie ervan? Ik hoop leuk.... Laat het me weten :p
Bye bye bye
Xxx
525 words