Sızısı dinmeyen gönüllerde
Aldığın zalimliğe ödüllerde
Ateşi sönmeyen küllerde
sen iyi bilirsin köz olmayı
Saçıma aklar düşürmeyi genç yaşta
İhanet etmeyi en başta
Bana çatılan her kaşta
Sen iyi bilirsin göz olmayı
Bırakmadan birşey aşka dairde
Kağıt oldun bu şaiirde
Aşk diye yazdığım her şiirde
Sen iyi bilirsin söz olmayı
Ateş yanar iken tenimde
Bir yudum su yok senin sevginden
Aşka ait her mevsimde
Sen iyi bilirsin güz olmayı
Peşine takarsın arsız gibi
Çalarsın kalpleri hırsız gibi
Ben ölmüşüm de sen yarsız gibi
Sen iyi bilirsin leyla olmayı
Benim yanan sineme
Şu kaynayan kalbimde
Bir ben değil cüme aleme
Sen ıyı bilirsin bela olmayı...
