MUCİZE ADRİNETTE; ÇORUM

💝36.BÖLÜM💝 🖤DAVETSİZ MİSAFİR🖤

Marinette'den;

Sabah uyandığımda Adrien yanımdaydı ve bana sarılıyordu. Hiç kalkmak istemiyordum. Yeniden uyumuş gibi yaptım. Bi anda yanımdan kalkınca bi sorun olduğunu hissettim. Ya da sadece uyandığımı anladı ve gitti. Onun arkasından üstüme hırkamı alıp indim.

Tam mutfağa girecekken Fei ile bi şeyler konuşduğunu duydum. Genelde kapı dinlemeyi sevmem ama bu sefer zorunda kalmışdım.

Fei gerçekden benim için bunları mı düşünüyor? Kardeşiyle ayrılmamı istediğini bilmiyordum. Çoğu şey tam duyamadım. Ama beni istemediğini duydum. Tikki ve Plagg yanıma geldiklerinde yavaşça geri yukarı çıkdım.

Odamın kapısını yavaşça örtüp yatağımın üzerine oturdum.

Tikki;

–Marinette üzülme o kız seni tanımıyor.

Marinette;

–Üzülmedim. Haklısın o beni tanımıyor... Onun kadar zor birisi olduğumu gösterebilirim.

Plagg;

–Aynen hadi!

Tikki;

–Aslında ben onu söylemek istemedim... Marinette bak hep Plagg'ın desteklediği fikirlerde kötü şeyler çıkdı. Bu yüzden bi kere de beni dinle...

Plagg küsüp arkasını döndüğünde ne kadar acı olsada doğru söylediğini anladım. Ona tamam seni dinleyeceğim dediğimde sevinerek kulağıma yaklaştı. Dediği şey 2 kelime...

Marinette;

–Bunun işe yarayacağını düşünmüyorum.

Tikki;

–İşe yarayacak çünkü sen kendin olduğunda çok mükemmel birisin. Birini etkilemeye gerek yok.

Haklıydı. Onu etkilemek veya kendimi sevdirmem gerekmiyor...

Hemen üstüme her zaman giydiğim rahat kıyafetlerimden giyip indim. Fei ve Adrien kendilerine kahve yapıp içerken onlara "Günaydın" dedim. Adrien uyanmama mutlu olmuşdu. Fei ise yine her zamanki ciddi tavrını takınıyordu.

Onun karşısına oturdum. Yine telefonuyla oynuyordu. Adrien bana da bi kahve yapıp getirdi. Yanıma oturduğunda Fei telefondan kafasını kaldırıp bi bakdı. Ve sonra geri telefona bakdı. Kimse konuşmadığından ve öylece oturduğumuz dan bende telefonumu çıkardım. Adrien'la beraber İnstagram'da bi şeylere bakdık.

Adrien;

–Neden artık post veya video atmıyosun? O kadar takipçin ve sevenin var...

Marinette;

–Aslında atmak istiyorum. Ama ne yazacağımı bilmiyorum.

Adrien;

–Bence o "Gök gürültülü gece" Serisini bitirmeden başka bi seriye başlama...

Fei bi anda gözlerini kocaman açtı. Ve bana bakmaya başladı.

Fei;

–Senin hesabının adı ne?

Marinette;

–******

Onu bu kadar şaşırmış görünce bende korkdum.

Marinette;

–Hey bi sorun mu var?

Fei;

–Sadece ben seni takip ettiğimi farkettim.

Çok mutlu oldum...

Marinette;

–Gerçekden mi? Yazdıklarımı nasıl buluyorsun?

Fei;

–Sıradan yani beğenisi falan güzel...

Fei'in böyle söyleyip benim yazdıklarımı sabahdan beri okuması beni güldürdü.

(Fei'nin biraz arkasına doğru ayna var. Ama Adrien ve Marinette'in arasındaki mesafeden sadece o görebiliyor.)

Fei;

–Neden gülüyorsun?

Marinette;

–Hiç yorumlara gülüyorum.

*Marinette'in iç sesi*

Cidden oturduğum dan beri benim sayfamdan çıkdığını görmeden... Ve bi de ona söyledikten sonra okuyup okuyup beğenmeden geçmesi... Aslında beni sevmesi gerekiyor ama neden sevmiyor... Herneyse.

Ben bunları düşünürken Adrien bana mesaj attı.

Adrien;

–Ben bi kaç saatliğine çıkıcam. Sen Fei ile durabilirmisin?

Marinette';

–Tabiki ama sen nereye gideceksin?

Adrien;

–Biraz devriye yapıp herşey yolunda mı diye bakıcam. Uzun zamandır yoktuk. Etrafa biraz bakmalıyız. Ama istersen sen git. Benim için sorun değil.

Marinette;

–Tamam sen git o zaman...

Adrien;

–Ha bu arada sen sanırım sınava çalışıcaksın?

Marinette;

–Evet. Ama sen nerden biliyorsun?

Adrien;

–Kitapları masada gördüm. Fei'nin sözeli iyidir. Sana yardım edebilir...

Marinette;

–Tamam teşekkürler.

Konuşma bitince Adrien ile birbirimize bakıp gülümsedik. Sonra ben onlara odama çıkmam gerektiğini söyleyip kalktım.

Yazar'dan;

Marinette odasına çıkdığında Fei'ye gitmesi gerektiğini söyledi. O biraz itiraz falan etsede sonunda kabul etti. Bi zaman sonra Adrien camdan çıkıp gitti. Fei ise oturma odasında televizyon izlemeye daldığında Marinette yanına gelip oturdu. Elinde sözel soru bankası ile soru çözüyordu.

Fei ne kadar yardım etmek istemese de sorulara gözü kaydı ve ona yardım etti. Marinette onu iyi dinledi. Yarım saat boyunca beraber soru çözdüler. Artık birbirleriyle şakalaşmaya, eğlenmeye başlamışdılar ki kapı çaldı.

–Sen git kapıya bak. Ben şu soruya da bakayım.

Marinette hemen yerinden kalkıp kapıyı açtı. Mutlu yüzü birden asıldı. Yine o kız gelmişdi...