When Time Is Come(On-going)

When Time Is Come(6)

Chapter (6)

Kient Harris POV's

Alam ko naman na hindi pa kami close,pero bakit parang ang bigat sa dibdib kapag alam kung hindi niya ako napapansin,kahit naman madalas kaming magkatabi.

Para lang akong isang hangin,ramdam niya pero hindi niya  ako nakikita.

****
"Ayos ka lang?"

"Mukha ba akong hindi ayos?"

"Halata nga.Kumain kana nga lang."

Napalingon ako sa kanya.

"May sinabi ka ba sa kanya?"

"Na?"

"Kenna!alam ko ugali mo?"

"Eh,alam mo pala,nagtatanong kapa!"

"Sinabing 'wag mo nalang ako pakialamanan!"

"Don't tell me.Tuluyan ka ng nahulog sa kanya?"

This time napa-isip rin ako sa tanong niya.Hindi ko nga rin alam,bakit ganito ako mag-react.Hindi ko alam bakit,naiinis ako kapag hindi niya ako napapansin.Hindi ko alam bakit nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang masaya kapag kasama niya ang mga kaibigan niyang mga lalaki.

This is a sign?

"Wala.Alis muna ako." Paalam ko nalang.Gihisahin na naman ako kapag hindi ko siya sinagot.

"Saan ka pupunta?"

"Sa lugar kung saan tahimik ang buhay ko!"

"Bahala Kient!Sinasabi ko na sa'yo na huwag kang mahuhulog diyan sa babaeng iyan,masasaktan ka lang." Rinig ko pang sigaw niya kahit nakalabas na ako ng bahay.

Hindi parin maalis sa isip ko ang nangyari.

Dinala ako ng mga paa ko sa may sea side.Palubong na rin ang araw kaya hindi na gano'n kainit dito.Naupo ako sa buhangin saka tinanaw ang araw na papalubong.

Dalawang taon na pala.Simula noong nangyari ang hindi inaasahan.Hindi ko akalain na habang buhay ko narin dadalhin iyon.Kahit nong gawin ko paulit-ulit parin na bumabalik sa ala-ala ko ang nangyari.Parang isang panaginip na gugustuhin ko nalang siguro manatili sa sitwasyon na alam kung walang katotohan,pero ito na iyon,ito na ng buhay ko,buhay na may dala-dalang isang may mabigat na bagay sa balikat.

Hindi ko namalayan inabutan na ako ng dilim,kaya nagpasya nalang akong bumalil ng bahay,baka ano na naman sabihin ng magaling kung kapatid kung magkataon na inabutan ako ng gabi.

Habang naglalakad ako,may natanaw ako sa 'di kalayuan.Ilan beses pa akong lumingon para masigurado na siya nga iyon nakita ko.Noong nakumpirma kong siya iyon,hindi ko namalamayan ang mga paa ko na patungo sa direksyon niya.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng makita niya akong nasa tapat niya.Parang gusto ko nalang maging hotdog ngayon din.

"Ba-bakit?"

Wtf!

Napatitig nalang ako sa kagandahan niya.

"N-nothing."sambit ko nalang

Akala ko papaalisin na niya ako pero hinayaan lang niya ako manatili sa tabi niya.

Walang nagsasalita sa'min dalawa,pareho kaming nakatingin sa kawalan,tunog lang ng alon ang maririnig namin dalawa.

Parang gugustuhin ko nalang na ganito kami,walang imikan pero magkasama kaming dalawa.

"Hindi lahat ng pagkakataon makikila mo ang isang tao dahil lang nakasama mo siya ng sandaling panahon." Sambit niya,hindi ko naman alam kung ano ang ibig niyang sabihin doon,kaya hinayaan ko nalang at nakinig nalang.