8 Eksi 1 Eşittir 0 / Chanlix

-19-

"Ne yapalım istersin?" diyerek kapıyı kapatıp yaslandı Chan. Felix'in aklına hiç iyi görüntüler gelmezken odasında oldukları çocuğun çalışma masasına oturdu. Gün sonunda asıl korktuğu şekildelerdi, başbaşa...

Eninde sonunda kalacaklarını biliyordu ama elinden geldiğince ertelemeye çalışmıştı. Örneğin güzel, iki aileninde memnun kaldığı yemek sonrası sofra toplamaya ne kadar gerek yok dense de Felix yardım etmişti. Hatta sofradan mutfağı toplama isteğine kadar da ilerletmişti kaçışını. 

O bunları yaparken de Chan işi çabucak bitsin diye Felix'e yardım etme kararı almıştı. Annesi bile oğlunun bu davranışına şaşırırken Felix pek de şaşırmış sayılmazdı.

Sonunda Bay Lee ve Bayan Lee gittiğinde yapılacak bir şey kalmamış, Bayan Bang'in Felix'e hayranlığı ve övmeleri, bazen yaptığı sadece Chan'ın anlayabileceği imaları son bulduğunda ikili yalnız kalmıştı. 

Önündeki fotoğrafları incelerken sırıttı Felix. Bebekliğinden bu yana fotoğrafların olduğu albümde bebek Chan'ın yüzünü okşadı işaret parmağı ile. "Bilmiyorum aslında, bir şey yapasım pek yok."

Yarın akşam son kez ailesini görüp ardından tekrar geri döneceklerdi ve bu içten içe iki çocuğu da hüzne sürüklüyordu. Kısa bir süreliğine ikisininde aklı birbiri ile meşgul olduğu için unutsalarda tekrar hatırlamışlardı işte bir araya gelince. Chan Felix'in konuşmalarından, bakışından, sesinin tonundan anlıyordu hemen, kendi de yaşıyordu bu durumu çünkü. Gülüp muhabbet ederken bir anda akıllara gelmiş, istemeden davranışlarına yansıtmışlardı.

"Bir şeyler dinlemek ya da izlemek ister misin?"

Yavaşça albümü kapattı Felix, ne zaman geldiğini anlamadığı ayaktaki Chan'a baktı. "İzleyebiliriz aslında, henüz uykum yok." 

Üst rafa bakıp başka bir albüm çıkarttı Chan, ilk gün geldiği zaman masasında gördüğü albüm, hani şu çoğunluğu Felix'den oluşan ama aralarda beraber de fotoğraflarının olduğu...

"İmzalamanı isteyecektir." 

"Şaka yapıyorsun!"

"Farkında değil misin benden daha aşık sana."

"Ne?" 

Ağzını aralayıp konuşamadan kapattı Chan. Ellerini avuç içine bastırıp oynamaya başlarken yanlışlıkla söylediği cümleyi düzeltti. "Yani ben oğluyum, bana bu kadar hayran değil! Geldiğim gün bile hoşgeldin dedikten sonra Lix Lix demeye başladı haha!"

"Cidden bende sevgisini hissedebiliyorum, seviyorum da zaten güzel anlaşıyoruz." 

Kalemi masanın üzerine bıraktığında Felix'de sırıtıp imzalamaya başladı.

"Hahahaha şuna bak çok küçük duruyorum! Bu ne hhahahha." 

Ellerini göğsünde bağlayıp çocuğun gülerek gösterdiği fotoğraflara bakmaya başladı Chan, kendi de gülümsemesine eşlik ediyordu tabii ki.