Merhaba canlarım!
Yeni kısa kurguyu Es yapım sunar...
BOL YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI BEKLİYORUM!
(Ahu burada 14 yaşlarındadır)
"Ne demek lise okumayacağım ne sanıyorsun Ahu? İlerde sende mi bu acıdığın insanların kaderini yaşayacaksın Ceylan gözlüm."
"Kimse seni el üstünde tutmaz buralarda sen onları el üstünde tutacak hizmet edeceksin "
"İki bilemedin üç yıla seni de istemeye gelecekler ailen için zaten kız çocuğu utanç kaynağı iken seni yanlarında daha fazla barındırırlar mı? Senin tek kurtuluşun okumak eline mesleğini almakken senin bu yaptığın aptallık değil de ne?"
Teyzem benimle konuşurken haklı olduğunun farkına vardım bu kasaba da kız çocukları yük olarak görülürdü genel olarak çok azdır yük olarak görmeyenler.
18 yaşlarında çoğunun parmağında yüzük vardır.
Okuyan nüfus azdır mesela burada kız da okumaz erkekte okusa bile en fazla liseye kadar gelebilirler üniversiteyi başka şehri bırak kendi bulunduğumuz şehirde bile okutmazlar bizi benim tek çarem okumak Teyzem gibi okuyup ayaklarının üzerinde durmak!
Abilerimin elinden gelse şimdiden evlendirecek kişi -Kişi dediğime bakmayın it kopuk- getirirler.
Anneme göre Babam ve abilerim ne derse o olur benim tek kurtuluşum kendim.
Okuyup ayaklarımın üstünde durmak kurtuluşum olacak!
Teyzemin olduğu şehre gidersem bana yeter zaten büyük şehirlere gitmek istemem gözüm yok oralarda zaten.
Şimdi tek yapmam gereken liseye gitmek istediğimi babama söylemek.
________________________________________
Eve gittiğimde babamı televizyonun başında tek otururken buldum annem mutfakta yemek hazırlıyordu abimlerde dışarda arkadaşlarıyladır.
Teyzem fırsat bu diterek beni içeri yönlendirdi ve annemin yanına geçti.
Tek konuşmamızın daha mantıklı olduğunu düşünmüştür büyük ihtimalle ama bir kulağıda içerdedir bir şey olursa anında müdahale etmek için.
Babamın yanına geçtim aslında babam beni sever ama toplum baskısı yüzünden umursamıyormuş gibi yapıyor...
Babam bana bakınca onunla bir şey konuşmak istediğimi söyledim eğer şuan söyleyemezsem bir daha ne zaman tek yakalarım onu bilmiyorum abimler yanındayken söylersem de onlar karışır babamın aklını çelerler.
Şuan ikna edersem babamın lafının üstüne laf söyleyemezler.
"Baba ben liseyi okumak istiyorum." Dedim biraz duraksayarak ve bakışlarım her zamanki gibi babamın gözlerinin içinde değil ellerimdeydi bize böyle öğretildi konuşurken hevesli gibi gözünün en içine bakılmazmış.
Kız çocukları bakamazmış...
"Nereden çıktı bu durup dururken Ceylan göz?" Biraz teyzemden destek alarak güç bela ikna ettik okumaya devam edeceğim.
________________________________
Gece abimler geldiğinde babam okula devam edeceğimi söyledi başta itiraz etseler de babam onlara karışmayacaklarını söylediği için karışamadılar.
Biraz zaman geçtikten sonra mutfağı toplamak için yanlarından ayrıldığım zaman önce Akif sonra Muharrem abim geldi Akif abim kapıyı kapattı ve beni köşeye sıkıştırdılar.
"Çok sevinme okula gideceğin için okula gittim oralarda rahat olurum sanma eğer ki bir erkekle konuştuğunu görüştüğünü görelim ya da duyalım sen o zaman gör!" Deyip gitmişlerdi.
___________________________________________
(Ahu 17 yaşında)
"Hayır olmaz istemiyorum ben okuyacağım evlenmek istemiyorum."
"Sana fikrini soran olmadı Ahu ben abin olarak evleneceksin diyorsan evleneceksin!
Babam ve annem , teyzemi şehre bırakırken geçirdikleri trafik kazasın da vefat ettiklerinden beri beni evlendirmeye çalışan abim yine aynı konuyu açmıştı
Öncekilerde bir şekilde ikna ediyordum ama bu sefer beni isteyen 27 yaşlarında köyde sözü dinlenen -kısacası zengin- birisi beni görmüş abimleri bulup beni istemiş
Ben bunu kabul edemem benim ideallerim, hedeflerim ,örnek olmam gereken çocuklar var eğer evlenir ya da evlendirilirsem okutmazlar beni evimin kölesi ol derler...
_________________________________________
Bir ihtimal evlensek bile okutur diye istedikleri adamla konuşmayı kabul ettim ama asla kabul edemeyeceğini onun bana bakabileceğini benim ise sadece evimiz(!) ve çocuklarımızla ilgilenmem gerektiğini söyledi.
Abimlerin dediklerine göre 1 hafta sonra nikah kıyılacakmış benden kurtulacaklarmış...
________________________________________
(1 hafta sonra:)
Bir haftadır denemediğim yol kalmadı galiba yarın gerçekten evlenmek zorunda kalacağım.
Normalde tek desteğim teyzemken onu da annemlerle olan kazada kaybedince gidebilecek ya da yardım isteyecek kimsem kalmadı hiç kimsem
İnstagram: eminem_yapmaz
______________________________
Selam!
Nasılsınız!
Bölümü nasıl buldunuz?
Ahu?
Abiler (her ne kadar benim canım karakterlerimden sonra bunlara abi demek zoruma gitse de)
Baba ve anne?
Teyze?
Not: Kısa hikaye olacağını zaten başlığından da anladınız ve bir sonraki bölüm final yani iki bölümdü bu hikaye
Bir sonraki bölüm görüşmek üzere!
🌿
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elveda/ Kısa hikaye
Short Story•Tamamlandı• Öncellikle senden özür diliyorum; Belki okusaydım öğretmen olurdum köy okullarına gider orada benim gibi okumak isteyen kızlara örnek olurdum ama olamıyorum bunun için özür diliyorum Sana, size kendi başınıza ayakta durmayı öğretemediği...
