LAVİNİA|Yarı Texting🌸

39. Bölüm ☄️

Oy verip yorum yapmayı unutmayın çiğküftelerim 🧡
~
İlk defa alarmın iğrenç sesi olmadan uyandım. Ne kaaa güzel bı sabah. Saate bakmak için telefonumu aldım. Uraz'dan hala mesaj yoktu.

Gözüme bugünün tarihi çarpınca yüzüme bı gülüş eklendi. Bugün 12 Haziran. Yani doom günüsümm.Ama niye kimse hatırlamamıştı ki.

Elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giydim ve mutfağa indim. Tam kapıdan girecekken annem kekin üstüne diktiği mumla karşıma geldi.

"İyiki doğdun kırmızı kafam iyi doğdun annesinin bitanesi" ama ağlarım ben Zeyno Sultan...

"Ya anamm unutmadın mı seenn"diyip yanaklarını sıktım.

"Unutur muyum hiç deli kız. Yanaklarımı salda otur kahvaltını yap okula geç kalacaksın." İşte anamla max romantiklik seviyemiz.

Birlikte güzelce kahvaltımızı yapıp evden çıktım. Okula girince bizimkilere bakındım ama kimse görünürde yoktu. İçeri girip sınıfa çıktım. Yine kimse yoktu. Allah'ım noluyo lan?

Ders başlamıştı ama kimseden ses seda yoktu. Hoca tam yoklama alacakken sınıfın kapısı açıldı ve Azra Arda Ali Selin sınıfa girdi. Uraz? O yok.

"Geç kaldığımız için özür dileriz hocam"diyip sıralarına geçtiler

"Nerdesiniz lan siz?"dedim fısıltıyla

"İşimiz vardı knk geldik işte"diyip önüne döndü Selin. Doğum günümü hiç hatırlamamışlardı...

"Uraz nerde?"

"Onun işi çıkmış okula gelmiyecek bugün"diye yanıtladı Ali. La havlee.

"Ne işi varmış. Zaten dünden beri ne aradı ne sordu"dedim. Sinirlerim bozulmuştu.

"Ne bileyim knk ben yav "dedi Ali. Şimdi bı çarpacam aa...

Tenefüs olunca kantine indik. Hiç bişey yemek istemiyodum. Ama sınıfta tek kalmamak için inmiştim.

"E bugün ayın kaçı?"diye sordum. Hatırlarlar bence demi.

"12'si knk niye sordun"dedi Arda

"Hiç öylesine"dedim. Lan şaka maka cidden hatırlamıyolar. Sakin ol Belfü her sene hatırlamak zorunda değiller.

Sinirim bozulmuştu ve morelim sıfıra inmişti. Kimse hatırlamasa bile Uraz hatırlar sanıyodum ama o dünden beri bı msj bile atmamıştı.

Okul çıkışına kadar sınıftan çıkmadım. Dersleri dinliyecek havamda değildim zaten kafamı sıraya koyup gözlerimi kapattım.

Zilin çalmasıyla kimseyi beklemeden çantamı alıp çıktım. Arkamdan seslendiler ama kulaklığımı takıp duymadım hiçbirini. Eve geldiğimde kendimi yatağıma attım.

Geçirdiğim en berbat doğum günü olabilirdi. Kimsenin umrunda değildim. Annem hariç. Biraz kendi kendime konuştuktan sonra kalkıp pijamalarımı giydim. Mutfaktan atıştırmalık biseyler alıp laptopumuda kucağıma koydum ve bı film açtım.

☄️

İki saattir kesintisiz film izliyodum. Saat 6 buçuk olmuştu. Acıktıgımı hissedince tkrr mutfağa indim. Tam biseyler alıp odama çıkacakken kapının sesini duydum. Annem gelmişti.

"Belfüü nerdesin annecim"diye bana seslendi.

Ağzıma bı yandan bisküvi atarken bı yandan anneme cvp vermeye çalıştım.

"Yomok yoyorom onno motfoktoyom"

"Kız kaç defa diyecem ağzım doluyken konuşma diye."diyerek bana söylene söylene yanıma geldi.