თავი 7

149 15 2
                                    

- ჯიმინთან რა ურთიერთობა მაქ? ეს რაკითხვაა?-ვუთხარი უცნობს

- უბრალოდ კითხვააა,მაგრამ თუგინდა ნუ მიპასუხებ.-თქვა უცნობმა და გადახედვა დაიწყო იქაურობის.

- ხო მართალიხარ არც ვაპირებდი რომ მეთქვა.-ვუთხარი და ისევ კლასისკენ გავსწიე.
     სანამ კლასში დავბრუნდებოდი ჯიმინის ნათქვამზე მეფირებოდა დამრიგებელი? ძალიანს აეჭვოა ასე უცებ როგორ გადაწვიტა დამრიგებლობა,ჩემი ძიძა რომაა? შესაძლოა.ჩემი მშობლები რამდენიხანია ხაზე არ გამოსულან იქნებ ჯიმინს ელაპარაკნენ და ასე უთხრეს რომ ჩემთან ყოფილიყო ახლოს და ასე გადაწყვიტეს? ძალაინ საინტერესოა,იქნებ უბრალოდ უნდოდა და ასეც მოიქცევა,იმედია პრობლემებს არ შემიქმნის.
კლასი შესულს ჩემს მერხზე დავჯექი და თავი დავდე,ეს ძალიან უცბათ მოხდა.
თვალი რომ გავახილე კლასში არავინ იყო,არც დერეფანში,არც სკოლაში,არც გარეთ.უცნაურია სად გაქრაა ამდენინხალხი ასე უეცრად?
დერეფანში ვიყავი როცა უკნიდან ხმაური გავიგონე,გამიხარდა ხმის გაგონება თავს უშიშრად ვგრძნობდი,ხმის ბგერებს ვუახლოვდებიდი მაგრამ ის უფრო და უფრო შიგნით იწევდა,სკლის შიგნით.
ხმას მივყვებიდი,ნელ ნელა ბნელდებოდა,გულის ფეთქვა ხმაურიანად მესმოდა,ვგრძნობდი ოფლი როგორ მაწყვებიდა გულ-მკერდზე.
რატომრაღ თავი სპორტ-დარბაზში ამოვყავი თავი.სიბნელე იყო,მაგრამ იმდენად არა როკ ნივთები ვერ გამერჩია ერთმანეთისგან.შუაგულ მოედანზე ვიდექი როდესაც მარცხნივ შავი ჯიმინის  სილუეტი დავინახე.

- ჯიმინ?-ვუთხარი გაკვირვებულმა და მისკენ წავედი.ზურგიდან იდგა და იცინოდა.ხელი მხარზე დავადე,როცა შემოტრიალდა მისი ხელები და პირი ის სულ სისხლიანი იყო,ხოლო მის წინ კი ჩემი კლასელები მკვდარივით ეგარნენ მათ შორის ნიკიც.ეს რო დავიანხე ვიყვირე.
    ამასობაში კი უეცრად შევხტი და მერქიდან ავდექი თან დავიძახე.- არა...

- რახდება?-თქვა ინგლისურის მასწავლებელმა.

      როცა გამოვფხიზლდი დაა რეალობას დავუბრუნდი მასწავლებელს ვუთხარი რომ შეუძლოდ ვიყაბი და საკლასო ოთახიდან გავედი.პორველ რიგში ჩემი თავისთვის არ მიმიხედია და ჯიმინის მოძებნა დავიწყე,სამასწავლებლოში შევედი და ვიკითხე ვითომ საქმე მქონდა როგორც ჩემს დამრიგებლებს მათ კი მითხრეს რომ ის სახლში წავიდა.არვიცოდი რამექნა კიდევ რამოდენიმე გაკვეთილი მწონდა დარჩენილი და დავრჩი,ისედაც ჯიმინის გამო ჩემი ყოველდღიურობა არეულიყო.

ურჩხულიWhere stories live. Discover now