"When you tell me you just want to hold on to me forever, I just melt, and pray for that day to start!"
❁❁꧁❀꧂❁❁
"Zhan"
Yibo දඟකාර සිනහවක් සමග තමන්ගේ අතේ ඇති ඇඳුම් අහකට තබා සිටි තැනින් නැගිට්ටා. ඔහුගේ දෑස් Zhan ගේ හිසේ සිට දෙපතුල දක්වා ගමන් කලා. ඒත් මොහොතක ට වත් ඔහුගේ මුහුණේ රැඳුනු කිසිවෙකුටත් තේරුම් ගත නොහැකි සිනහව එයින් මැකී ගියේ නැහැ.
"මම හිතුවා වගේමයි" ඔහු සෙමින් ඉදිරියට පැමිණ Zhan ගේ කම්මුලක් සෙමින් ස්පර්ශ කරා. Zhan ඉක්මනින් දෑස් පියාගෙන ඒ ස්පර්ශයට නැඹුරු වුනා. ඔහුගේ රත් පැහැති දෙතොල මත සැනසීමේ ලකුණු සමග සිනාවක් ඇඳුනා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ඔයා හොඳින් ඉන්න එක ගැන මට සතුටුයි" ඔහු දෑස් පියාගෙනම පැවසුවා.
"ඔයා කිවුවේ ඒ ගැනද Zhan?" Yibo ඔහුගේ අත කම්මුලෙන් ගෙන Zhan ගේ එක් අතක් අල්ලා ගත්තා. ඔහුගේ දෑත් හරියට Yibo දෑත් වලටම අල්ලා ගැනීමට වගේ කුඩාවට මෘදුව නිර්මාණය වී තිබුනා.
"නැහැ" Zhan ඔහුගේ හිස දෙපසට වනන්නට වුනා. "ඒ ආරම්භය විතරයි. එයාලට ඕනි ඔයා ආදරය කරන හැමෝමව ඔයාගෙන් ඈත් කරලා, ඔයාව දුර්වල කරන්න. එතකොට එයාලට ඔයාව විනාශ කරන්න ලේසි. ඒ නිසා මේ කිසි දෙයක් සුළුවෙන් හිතන්න එපා" ඔවුන් දෙදෙනා ඇඳ මත අසුන් ගත්තා. ඇත්තටම උනේ Yibo ඇඳමත ඉඳ ගැනීම සහා ඔහුගේ ඔඩොක්කුවේ Zhan ඉඳ ගැනීමයි. Yibo තම දෑත් ඔහුගේ කුඩා ඉනවටා දවටා ඔහුව ආරක්ෂිත ලෙස තම පපුවට තුරුළු කරගෙන ඔහුගේ ගෙලේ මූහුණ සඟවා ගත්තා. ඔහු ඉන්පසු විශාල හුස්මක් ගෙන Zhan ගේ ගෙලේ සුවඳ ආග්‍රහණය කරන්නට පටන් ගත්තා.
"Bobo...." ඔහු අනෙක් පස හැරී Yibo ගේ කම්මුල සෙමින් අල්ලන්නට පටන් ගත්තා. ඉන්පසු ඔහු මෘදු හාදුවක් ඒ කම්මුල මත තබා නැවත අනෙක් පස හැරී Yibo ගේ උණුසුමේ ගුලි වෙන්නට පටන් ගත්තා.
YOU ARE READING
𝕊𝚒𝚕𝚎𝚗𝚝 𝔽𝚊𝚒𝚝𝚑💞 ✔️
Fanfictionගැහෙන හදවතක නිහඬ හිමිකරු💞 ʸⁱᶻʰᵃⁿ ඔවුන් හැඳින සිටියේ නැහැ.... ඒත් ආත්මයන් ඔවුන්ව හැඳුනුවා.... ඔවුන් ආදරය කරේ නැහැ.... ඒත් හදවත් එකිනෙකා වෙත ගැහෙන්නට වුනා.... එක් අයෙක්ට එක් අයෙක් උවමනා උනේ නැහැ.... ඒත් ඔහුට යන්නට දෙන්නට බැරිවුනා.... එකිනෙකා වෙතට වදන...
