chapitre sept

1.1K 123 119
                                    

(Hayalet okuyucu olmasın lütfen küçükte olsun yorum yaparmısınız. Hiç yoktan emeğim için? Şimdiden teşekkürler)



O kadar yorgundum ki şuanda ilk düşündüğüm şey sıcak bir duş ve ardından çocuklarım ile direk uyku yemek bile istemiyorum.

Anahtarı kapıya taktıktan sonra içeri girmiştim. Çocukların gulusmelerini duymuştum. Yüzümde azda olsa bir tebessüm belirdi, kapıyı kapatıp ayakkabılarımı çıkarttım.

Elimdekileri lobiye bırakmış salona ilerliyordum. Salona girdiğim gibi gördüğüm kişi ile kaşlarımı çattım. Sinirleniyorum ...

" Senin ne işin var evimde, çabuk çık git burdan." Yanına yaklaşmış ve emir verir şekilde çıkan sesimle kapıyı işaret ettim. Ona dokunmak istemiyordum. Bazen buzları eritmek için küçük önemsiz bir dokunuş bile yeter derler ya bende ondan korkuyorum. Ona tekrar dokunduğumda, baktığımda geçmişe dönecek aynı şeyleri yaşayacak kışın gibi korkuyorum...

" Onlar benimde çocuklarım onları görmek benimde hakkım."

" Sen o hakkını yıllar önce kaybettin, hem sen baba olmayı yeni mi öğrendin? Sen daha adam olamadın adam. "

Hizmetli çocukları yanımızdan almıştı. Şuanda tartışmamız ona olan sinirimi kat ve kat arttırıyordu...

" Hala aynısını hala kendini savunan küçük birbkelimeyle karşısindakinj alt edecek sen, hala aynı."

" Konu ben değil, sensin. Ya bu evden çıkar gidersin yada polis ararım. Beni zora sokma."

" Hala çok güzelsin."

"Ne saçmalıyorsun sen?"

Yanıma yaklaşıp kolumu tutmuştu, kolumu ondan kurtarmaya çalışıyordum. Debelenirken ayağımın koltuğa çarpması ile dengem bozuldu ve o koltuğa bende kucağına oturmuş oldum. Olayın şoku ile sadece onun gözlerine bakıyordum. O anda fark ettim pişmanlığı...

Hızlıca kalkmış en sertinden tokat atmıştım. Kalbim yerinden çıkmak üzereydi ellerim titriyor, başım dönüyor ve midem kasılıyordu.

" Defol g-git burdan."

" S-"

" Sana defol git dedim. Bu yaptığını unutmayacağım. Haberin olsun Hwang Hyunjin..."

Yavaşça koltuktan kalkmıştı. Son kez yüzüne baktım kızarmış burnu ve dolu gözleri ile öylece bana bakıyordu. Bakislarimiuondan çekerek kapıya ilerleyip kapıyı açtım. Gözleri ile beni takip etmiş sonra ise yavaşça evden çıkmıştı. Çıktığı gibi kapinin arkasına yere çökmüş ağlıyordum.

Bu zaman kadar yaptıklarını unutmadım, şimdi de unutmayacağım ve bianda hayatıma girip çocuklarımı benden almana izin vermeyeceğim, seni hala delicesine sevsemde...

_______________________________________

Selamkee

Nasılsınız?

Ben çok iyiyim sınavlarım çok güzel giriyor. Muhasebe 95, Edebiyat 82 şuanda geçtim sınıfı iki baraj ders tamam skdhakdj.

Evet maalesef sınavlarım bu hafta başladı haftaya Çarşamba günü son olarak matematik ve tarih olucax. Ondan sonra rahatım.

Bu süre içinde pek burda olamayacağım:/

Ama merak etmeyin arada gelirima hdjsjd.

Şimdi hikaye ile ilgili sorularım olucak ne olur geçmeyin.

Son cümlede büyük bir spoi var desem ne anlam çıkartırsiniz?

Ve sizde şuanda hikaye nasıl gidiyor.?

Gelecek bölümler için tahminler neler,?

Çok merak ediyorum cidden.

Kitaplarım oy sayısı eskisi kadar değil giderek azalıyor. Üzülüyorum doğrusu.

Uzattım fazla.

Neyse

Ehem

💛 SEVİLİYORSUNUZ💛

(✓)Don't Cry/ HyunjinWhere stories live. Discover now