"Bu akşam beni ara."
───※ ·❆· ※───
Ahşap masanın üzerinde çeşitli romanlar ve güller duruyordu. Güneş yeni batarken odanın duvarlarını tatlı turuncuya boyuyor ve bu şekilde veda ediyordu güne. Pencere aralıktı; içeri giren meltem beyaz çarşafı sallıyor ve güllerin güçsüz taç yapraklarının yere düşmesine sebep oluyordu.
Odanın sahibi, (Y/N), daha gelmemişti. Belki de bu yüzden kedisi bir köşede rahat rahat uyukluyordu. (Y/N) zavallı kediyi yıllardır rahat bırakmıyor, uyanık olduğu saatlerde kedisiyle oynuyor, onun tüylerini okşuyor ve anlamadığını bildiği halde onunla konuşuyordu.
"Dinah, seni uykucu kedi, yine nereye saklandın bakalım?"
Kapı aralanıp (Y/N) içeri girdiğinde Dinah yatağın altına sıvışmış ve az sonra kendisini bulacak olan sahibinin ayaklarının hareketini yatağın altından izlemeye başlamıştı.
"Vazonun arkasında mısın yoksa?"
(Y/N) hızlı bir hareketle eğilip büyük, tarihi sayılabilecek bir vazonun arkasına baktığında kediyi görememiş ve doğrulup odanın içinde volta atmaya başlamıştı.
"Elbet bulacağım seni."
Ani bir hareketle yatağın altına doğru eğilmiş, gözleri kedinin beyaz tüyleriyle buluştuğunda gülümsemişti.
"Bulacağım demiştim." Fısıldadı ve kollarını kediye sarıp ayağa kalktı. Yatağın üzerine oturdu ve kedinin tüylerini okşamaya başladı.
"Dinah, seni çok özledim! Hem sana anlatacağım daha bir sürü şey var, uykunun sırası değil!"
***
"Ve sonra da Dinah, Kou bana, bu akşam onu aramamı söyledi! Muhtemelen ilerlemeyen ilişkimizi nasıl düzelteceğimiz hakkında konuşacak, ne kadar da ince!"
(Y/N), doğradığı salatalıkları kasenin içine boşaltırken neşeli bir şekilde kedisine baktı.
"Bu beni çok sevindirdi! Bu konu hakkında uzun zamandır konuşmak istiyordum ama bir türlü cesaret edemiyordum. Çünkü beni yanlış anlamasından endişeleniyordum. Ondan ayrılmak isteyeceğimi düşünmesinden korkuyordum, ben onu bu kadar seviyorken..."
Gözleri dalmış, ellerini tezgaha dayamıştı. Sakin geçen birkaç dakikanın ardından tek kelime etmeden hazırladığı salatayı karıştırmaya başlamıştı.
Kedisi Dinah gözlerini onun üzerinden ayırmıyor, sahibinin birden sakinlemiş bu tavırlarını normal karşılayamıyordu. Az önce heyecanla konuşan kız o değildi sanki.
(Y/N) salatasını masanın üzerine koydu ve kedisini de bir sandalyeye yerleştirdi, kendisi de yerine yerleşti. Salatasına başladığı gibi yüzünü buruşturdu.
"Dinah, neden zeytinyağı koymamı hatırlatmadın?"
***
"Demek istediğim, (Y/N), senden çok sıkıldım ve senin de benden çok sıkıldığını düşünüyorum. Ayrıca beni tam olarak tanımıyorsun ve tanısan sevmezsin beni. Belki başka sefere, ha? Ne dersin? Hatta belki de ihtiyacımız olan tek şey kısa bir aradır?.."
Genç kız telefonunu Kou'nun yüzüne kapattı. Gözlerinin dolduğunu fark ettiğinde ise kendine kızdı. Bu hatayı kendisi yapmıştı ve şimdi ağlayamazdı.
Ayrılıklardan, bitişlerden her zaman nefret etmişti. Sevdiği bir romanın bitmesi gibiydi bu his.
Belki yeni bir başlangıç olabilir miydi bu bitiş, o popüler sözün de dediği gibi? Belki de yeni bir romana başlama vakti gelmişti?

DU LIEST GERADE
𝐃𝐢𝐚𝐛𝐨𝐥𝐢𝐤 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬 𝐁𝐨𝐲𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝐒𝐜𝐞𝐧𝐚𝐫𝐢𝐨𝐬
Fanfiction「Düzenleniyor」 ↬ Diabolik Lovers animesindeki erkek karakterlerle ilgili erkek arkadaş senaryoları, headcanon, tepki, one shot vesaire içeren bir kitaptır. ↬ "Yandere" konusu da işlenecektir; headcanons, one shot vesaire şeklinde. ↬ İlk on bölüm ol...