𝒦𝑒𝓁𝒾𝓂𝑒𝓁𝑒𝓇 𝒢𝒶𝓏𝑜𝓏 𝒢𝒾𝒷𝒾 𝒦ö𝓅ü𝓇ü𝓇

𝒢𝐸𝒞𝐸

Eve tek başıma gitmek hiç hoşuma gitmemişti.Yağız'la beraber eve gitmek istiyordum.Maalesef böyle bir şey olmayacaktı.İstemeye istemeye okuldan eve doğru yürümeye başladım.İçimde garip bir his vardı.Tam evimin yolunun üstündeki ara sokağa geldiğimde garip ve ürkütücü adamları görünce biraz tırstım.İçimden acaba geri dönsem mi diyordum fakat evime giden başka bir yol yoktu.Sakin adımlarla oradan geçmeye çalışıyordum.Bir anda arkadan bir ses geldi biri "Sevgilim ben geldim hadi gidelim."diye bağırıyordu.Bu ses Yağız'ın sesine çok benziyordu.Evet bu ses Yağız'ın sesiydi.Birden biri arkamdan gelip elimi tuttu.Kafamı çevirdiğimde baktığım yüz Yağız'ın yüzüydü.O an donakalmış bir şekilde Yağız'ın gözlerinin içine bakıyordum. "Sevgilim mi?"diye sordum. "Kusura bakma seni adamlardan kurtarmak için dedim.Bu arada bugün çok sohbet edemedik.Ben küçükken Rüzgar'la çok yakın arkadaştım ve aynı okuldaydık,babamın ve annemin tayini çıktıktan sonra İzmir'e taşınmak zorunda kaldık daha sonra ben yeniden buraya taşındım."dedi.Bana hafiften yaklaşarak ve öne eğilerek "Biraz kendinden bahseder misin?"dedi.Bende hafiften gözlerim dolarak anlatmaya başladım.Anlatmayı bitirdiğimde hıçkırarak ağlıyordum.Yağız "İstersen bugün benim evimde kal iyi görünmüyorsun."dedi.Bende olur dedim.Yağız'ın evine doğru yürürken bir anda yağmur başladı.Yağmur bir anda aşırı bastırdı.Sırılsıklam olmuştuk.Bir anda arkadan araba geçicekken su sıçratmasın ve benim üstüm daha fazla ıslanmasın diye Yağız beni kendine doğru çekti.Araba geçtikten sonra Yağız'ın elleri hâlâ belimdeydi...