Infidelity and a Vow

Chapter 1

Happy Birthday Abi! This chappy is for you! mwa! :*

***

"I, Amanda Faye Britton, take you, Gregford Sander Neville, to be my wedded husband. With deepest joy I come into my new life with you. As you have pledged to me your life and love, so I too happily give you my life, and in confidence submit myself to your headship as to the Lord. As is the church in her relationship to Christ, so I will be to you. Greg, I will live first unto our God and then unto you, loving you, obeying you, caring for you and ever seeking to please you. God has prepared me for you and so I will strengthen, help, comfort, and encourage you. Therefore, throughout life, no matter what may be ahead of us, I pledge to you my life as an obedient and faithful wife. I will keep my vow as long as we both shall live."

"I now pronounce you, Man and Wife. You may now kiss your bride." Announced the priest.

When I married Greg, I already knew that my life would change. Hindi lang basta apelyido ko ang mababago pati na rin ang mga nakasanayan ko. Our marriage is not like any other marriage, it was sort of an agreement between the two of us or in other words, marriage of convenience lang ito. Wala kaming nararamdaman para sa bawat isa, but I vowed to keep him happy all the time.

The first year of our marriage was blissful. Natutunan namin pakisamahan ang bawat isa. We acted like we were inlove. People around us envy our relationship, he is so sweet and dear to me.

Nagluluto ako ng aming almusal nang may maramdaman akong mga brasong pumulupot sa aking bewang at humalik sa aking ulo.

"Wow! Parang ang sarap naman niyan" Malambing nitong sambit at biglang kinagat ang aking tenga na naging dahilan kung bakit ako napasinghap "Pero mas masarap ka"

"Ang bastos mo Greg! Ang aga-aga pa! Puro kahalayan na agad ang iniisip mo" Pangaral ko dito at umalis na sa pagkakayakap niya.

"Parang di ka naman nag-eenjoy pag ginagawa natin 'yun. Pano ka nga ba ulit umungol? Ganito ba? 'Ahhh Greg! Faster! Ahhh'" Ngisi nito at mas pinalandi pa ang boses habang gingaya ako nito.

I blushed at binato siya ng sandok

I smiled bitterly at the memory. Matagal-tagal na rin ang tagpong 'yun at bihira na lang mangyari. Kaya't hindi ko mawari kung anong nangyari sa'min. Who would have thought na ang pagsasama namin ay magiging mapait? Puro kasinungalingan at puro kasalanan?

2:13 AM says the clock. These past few months, nagiging medyo cold na si Greg sa'kin, late na din siyang umuwi. I'm starting to have some doubts, but I trust him.

Nakarinig ako ng pagbukas ng gate at pag-park ng sasakyan.

'Andyan na siya' I thought then smiled.

Pinagbuksan ko siya ng pintuan at sinalubong ng yakap. Lagi namang ganito ang tagpo namin. Yayakapin ko siya, pagsisilbihan bago kami matulog. Pero parang may iba ngayon.

"Amanda, I need to tell you something" Napaka seryoso ng mukha niya, natatakot ako sa maari niyang sabihin. Parang dinidikta ng isip ko na may parang mali na para bang eto na yung kinatatakutan kong mangyari.

"Ano 'yun?" Bumilis ang tibok ng puso ko. Naeexcite ako na parang naiihi. Biglang namawis ang paa at kamay ko. He looked straight in my eyes. Halo-halong emosyon ang nakikita ko at ang sinseridad ang nangingibabaw dito.

"I'm sorry" Biglang bumigat ang pakiramdam ko. Libu-libong mga bagay ang agad na pumasok sa isip ko. Puro negatibo at masasakit na senaryo. '

No, May tiwala ako sa kanya. Hindi niya kayang gawin yun' I thought o pinapalubag ko na lang ba ang sarili ko?

"Greg, madaling araw na. Tara na, matulog na tayo. Magpahinga ka na" Pag-iiba ko. Ayokong malaman ang tunay na rason kung bakita siya nag-sosorry. Ayoko. Natatakot ako. Hindi ko kakayanin. Kinuha ko na ang kamay niya at pilit na inaaya na matulog pero hindi pa din siya nagpapatinag.

"I've been cheating on you. I'm committing infidelity" Pagpapatuloy niya

'Hindi Amber, lasing lang siya. Nagbibiro lang siya.'

"Wag ka na nga mag-biro. Pagod ka lang. Tara, matulog na tayo sa taas" at patuloy ko siyang hinahatak sa kwarto at ayaw niya talaga kumilos.

"G-greg. Tama na. Tara na, ayokong nagsasalita ka ng ganyan. Ayokong nagsisinungaling ka." Bigla niya akong niyakap.

Ang sakit. Bakit ganito? Akala ko masaya kami. Pero bakit ganun pa din? Nasasaktan na ako sobra. Dinudurog na ata ang puso ko. Wala na akong lakas pang tumayo. Kaya't napaupo na lang ako at patuloy niya akong niyayakap.

"I'm sorry Amanda. So sorry. Tahan na. Wag ka na umiyak. I don't deserve your tears." He consoled me.

"B-bakit Greg? Akala ko ba ayos tayo? Masaya tayong nagsasama diba? Bakit mo 'to nagawa? Ang sakit-sakit Greg! Parang pinatay mo ako! Bakit? May ginawa ba akong mali? Masama? May mali ba sa akin? Sabihin mo! Babaguhin ko para lang sayo!" I sobs

Hindi ako madaling umiyak, maaring nasasaktan na ako pero hindi ako mabilis umiyak. Pero bakit ganito? I feel so hopeless, so helpess.Bakit ako umiiyak? Bakit?

"Ssshh- Tahan na Baby, tahan na. Nothing is wrong with you. Hindi ko lang talaga alam kung paano nangyari. I'm sorry. Really really sorry"

"Greg, bakit naman ganito. Bakit ka nagloko? Magloloko ka na nga lang, wala ka pang maibigay na matinong rason bakit mo 'yon ginawa? Alam mo bang ang laking sampal sa'kin nun. It hurts so much Greg, so much"

I didn't get an acceptable reason that night and up until now. Isang malaking bangungot ang gabing iyon sa buhay ko. Iyon ang nagbago sa takbo ng buhay naming mag-asawa. At iyon ang gabing ibinaon ko sa limot ang mahinang Amanda, ang Amandang mabilis maloko at madaling masaktan. Dahil sa gabing 'yon, the new Amber si born, the ever toughest, wicked and sexiest.

---
A/N: Sorry if nagkadikit-dikit yung nga sentence. I don't know what happened.  Nag-error siguro ang watty. Thank you for Reading!