Denizin suyu

O hikaye Başlarken

Dünyam çok sessizdi sanki herşey bitmiş bende boşa yaşıyo gibiydim abimle zaten hep kavga ediyodum. Küçük kardeşim eray daha yolun başında bile değildi. Bazen ona bakarken içim acıyodu. Kasabada küçük bir evimiz vardı. Kasabadaki çocuklar çok gıcıktı hepsi adeta birer veletti. Hayattan çok bezmiştim... Yine bir pazar klasiği annem odama girdi:
-sen git evcilik oyna ovada koş zıpla niye burdasın? "
-uykum var anne!"
-of çisem of tamam içeri git hadi bursyı temizliycem.
-tamam anne ama sana bişey sorcam
-hadi hızlı sor işim var.
- anne biz fakirmiyiz? "
Annem şaşırarak" noldu niye böyle bişey düşündün?"dedi. O arkadaşım olacak veletler bana sen fakirsin! Git yanımızdan demişlerdi... Annemi üzmemek için" hiç öyle sordum anne"dedim annem zaten beni çok umursamadığı için "tamam" diyip beni itti. Kolum morarmıştı artık. Abim beni çağırdı
-Çisem! Bana çay getir" dedi
Çay getirirken babam bana çarptı çay üstüne dökülmemesine rağmen
-illa dövimmi seni"diyip dayak attı duvara çarptım kafamda çividen kuvvetli bir iz kaldı...
O gün çok şey düşündüm ve kendime yeni bir defter açmaya karar verdim. Yarından sonra çok değişecektim yani umarım...