Chapter 2
Tuloy-tuloy ang pagchachat naming dalawa. Para kaming mag jowa pero ang totoo HINDI, masyado siyang maharot. At ako naman si malandi pumapatol. Naaabutan pa kami ng madaling araw kakachat lang. Label check? Di nakita.
Months passed by, ang daming ganap sa buhay namin, kilala na namin ang isa't-isa. Open na kami sa isa't isa sa lahat. Ang komportable ko na sa kanya na lahat ng hanash ko sa buhay ay naikwento ko na. At wala naman siyang say, nakikinig lang siya palagi sa mga reklamo ko sa buhay. Masaya naman walang akong problema ewan ko lang sa kanya.
Pero di pala talaga sa lahat ng panahon masaya kasi parang yung mundo na ginawa ko na para sa amin lang biglang gumuho.
Kasi si ate girl mo mga anteh biglang nagtatanong kung may chance pa sila. Luhhh nakakaputangina talaga.
And boy, he ask me what to do? I didn't know also what to do. Kasi nga d'ba maharot siya kaya nagustuhan ko na din siya putangina niya talaga.
Sa lahat ng mga banat niya, ginawa niya towards me, at lahat, basta can't explain my feelings right now. Wow! And, then I ask him if mahal niya parin ba? He just replied 'yes i do' and aray parang kinurot ng dynasur ang puso ko ah. Pero dahil mabait ako I just say go to her, pursue her, make taht girl your girlfriend. I am always here to support you. What are friends for? Diba? Napakanta pa ako nyan ng what friends are for...
My mind right now is clouded with emotions that I cannot explain what it is. Drain na nga sa accounting drain pa sa pag ibig eme.
Ang puso ko ang sikip sikip ang hirap huminga. Ang oaaaaa naman pero anw magkaibigan lang naman kami pero nasasaktan ako. Ilang months palang naman kami nagkakilala pero ako ito, hulog na hulog. Sana pala umakyak nalang ako ng papaya luhhh si oa.
'Kami na,'
Paulit ulit kong binasa ang mensahe niya. Di tinanggap ng isip ko ang mensaheng iyon. Di ko siya nireplyan kasi wala akong lakas ng loob at di ko alam kung ano ang sasabihin ko. Baka pag nireplyan ko siya masabi ko pang di sila bagay.
Kasi totoo naman talaga mga teh!
Oh kami ang di bagay?
Ouchy!
Isang linggo ko siyang di nirereplyan, attitude ako e. Palagi niya ko tinatawagan but I refuse to answer your honor.
Nagfocus nalang ako sa pag aaral. Ang hirap na ngang intindihin ng accounting dumagdag pa siyang intindihin ko jusko lord ang buhay ko di ko na keri.
Kunin niyo na sila lord. Ay sorry sorry!
Bat naman kasi sa taong may gustong iba pa ako nagkagusto?
Bat sa taong nasa malayo pa?
Ang choosy ko din naman daw kasi e. Bat ba? Di sila pasok sa standard ko. Iba ang beauty ko no!
Naikwento ko sa mga pinsan ko ang nangyari at ganap at todo advice sila na hayaan ko na siya. Wag ko na din replyan at pansinin, na ginawa ko naman.
Pero ang hirap kaya lalo na pag inlove ka do'n sa tao. Luhhh inlove amp? Dami nilang sinabi sakin na di ko naman isinaloob talaga nang slight.
"Ilang taon na nga yon?" Meme ask.
"22,"
"Ang landi mo 17 ka palang, makati ba? Ngudngod mo lang sa gilid ng pader yan," she said and burst into laughter. Luhhh baboy!
"Happy yan?" Inirapan ko nga, bwesit kasi. Tinawan nila akong dalawa. Mga siraulong nilalang mga walang silbi. Ako lang may silbi.
"Uwi na nga tayo," aya ni jean.
