حلا و الفهد

بارت 4

(فى القاهره)

حلا( بصوت هامس) - اذيك يا جدى

كان هشام لا يصدق ما يسمع تلك الملاك التى تقول له جدى لا يكاد يصدق أنها أمامه اخيرا

هشام (بفرحه) - بخير يا حبيبتى

فتبسمت له حلا و قالت - يا رب دائما يا جدو

هشام - انتى عارفه انا كنت مستنى اشوفك و اسمع صوتك الحلو اد ايه

حلا( و قد شعرت بالأمان و الحب تجاهه ) - شكرا

بس انا مقدرش على الكلام الحلو دا كله

هشام( بضحك ) - و هو الكلام الحلو يليق لحد غيرك يا قمرى

حلا( بمزاح و تكاد تنسى أنها تقابله اول مره) - لا بقولك ايه انت هتبلفنى بكلامك الحلو و عينيك الزرقه دى لا انا بقى مش هسيبك غير لما تقولى انت ليه مسألتش عليا كل السنين دى

هشام و قد تغيرت ملامحه و نظر إلى رجاء بشراسه

فخافت حلا و قالت

حلا - انت زعلت يا جدى

هشام (و قد لانت ملامحه) - لا يا حبيبتى مش زعلان

حلا - ايوه كدا .....بص بقى انا مش بحب اتكلم برسميه خصوصا انك جدى و حضرتك عارف انى ...انى مشفتش بابا

هشام - لا يا حبيبتى انتى بالذات تكليمينى زى ما انتى عاوزه

ثم قال بمزاح

هشام - دا انتى النور الوحيد و سط الضلمه دى

حلا( بعدم فهم ) - يعنى ايه مش فاهمه

هشام( بضحك ) - ايه دا هو مامتك ماقلتش ليكى ولا ايه

حلا - ما قلتليش ايه بالظبط

هشام( بثقه ) - انك البنت الوحيده فى عائله البحيرى

حلا (بتفجئ) - يعنى ايه برضه مش فاهمه

هشام( و يضحك على منظرها المتفاجئ) - اصل احنا العائله بتاعتنا دى مفيهاش غير رجاله بس

حلا - يعنى انا البنت الوحيده فى العائله

هشام - اينعم انتى البنت الوحيده فى العائله على ست ولاد

حلا (بتساؤل ) - مين الست ولاد دول يا جدى

هشام (بأبتسامه بسيطه) - ولاد اعمامك

حلا( بفرحه) - يعنى انا بقى عندى عائله بجد و اخوات ولاد

هشام (بغموض ) - انتى هتحبيهم اوى دول اصلا يتحبوا و يدخلوا القلب علطول و كمان اعمامك و مرتات اعمامك هتحبيهم اوى بس موعدكيش انهم كلهم اخواتك