UZAKTAKİ AŞK

Bir sonbahar günü henüz daha çocuk olan fatih ile gülsüm isimli iki gencin hikayesi bu...

Bir sonbahar günü birbiriyle çocukluktan beri arkadaş olan bu çocuklar birbirlerine aşık olduklarına eminler ama söyleme cesareti bulamayan fatih ikilemde kalır söylese bile gülsüm gidecek bunun farkinda olan fatih bu sevgisini içine atar sürekli ama bu sevgi hiç sogumaz gülsüme karşi ama artık yeter diyen fatih işte bu sonbahar gününde yine gülsümle birlikteyken ona bişey söylemek ister ve derin bir nefer alarak GÜLSÜM der ne söyleyeceginden emin olan gülsüm rahat ama birazda heycanlı olan gülsüm masum bir şekilde efendim der ve kendinden emin olan fatih cesur şekilde seni seviyorum der seni ilk tanıdıgımdan beri seviyorum der gülsüm hiç şaşırmaz çünkü oda biliyordu böyle bişey diyecegini ve hiç tereddütsüz bir şekilde kabul eder ve o an emin olunki dünyanin en mutlu insanları en mutlu çiftleri onlardır ama bu mutluluk zaman ilerledikçe bazen artsa bazense mutsuzluga yol açsada ikiside biliyordu her ne olursa olsun birbirlerinden ayrilmiycaklarini...

Bir soguk kış sabahı uyanan fatih ilk olara her gün yaptıgı şeyi yani gülsümü aradı ama fatih o telefona cevap alamadı ve endişelenen fatih her geçen saat her geçen dakika endişelenir oluyordu bitkin bi şekilde otururken bi an bir mesaj gelir fatihin telefonuna mesaji atan gülsümdür fakat mesajda şöyle yazar:
-sevgilim biliyorum birbirimizi seviyoruz ama gitmek zorundayım gitmemim nedeni ise bu şehirde yaşıyamamak seni özleyecegim...
Bu mesaji okuyan fatih'in kafasından kaynar sular dökülmüş gibi olur hemen gülsümü arar ve bu tüm olan biteni açıklamasını ister mesajdakilerin aynisini söyler gülsüm fakat fatih çıldırır gibi nedenini açıklamayan gülsüm kapatır telefonu ve öylece oldugu yere çöken fatih düşüncelere dalar bayagı zaman geçer gider fatih yine aynı fatih gülsüm yine aynı gülsüm
Birbirlerine olan ilk günki aşkları sevdalarıda aynıdır aradan bir yıl geçer...
bir gece ansızın gelen telefon fatih'i bu kadar mutlu edecegini kimse tahmin edemezdi çünkü gelen o telefonun ardında gülsüm vardı
Bir yandan mutlu olan fatih biryandan sinirli bir yandan ise özle içinde bogazına dügümlenen kelimelerle konuşmaya çalışıyordu gülsüm ise yeniden birlikte olmak istedigini dile getirdi bunu duyan fatih ise biliyordu uzakta olan gülsümü hep özlemle sevecegini çünkü gülsüm çok uzaktaydı bu mesafeyi göze almayan fatih bile bile kabul etti bu teklifi neyse günler aylar geçer olmuş gün geçtikçe nedenini bilmeden fatihin gülsüme olan güveni azalır olmuş ama fatih dememiş bunu ona ve kısa süre içinde gülsüm demiş fatihe ben sana güvenemiyorum ayrılalım fatih bir kez daha yıkılır olmuş ama böyle bişeye hazırlıklıydı ve hiç uzatmadan tamam diyerek kapatmış telefonu ama fatih kimseyi sevmemiş sevememiş onca sene sadece aklında gülsüm varmış hep o olmuş kalbinde gün geçtikçe hastalanan fatih kötü duruma gelmiş ve hastaneler de dört beş ay gezmiş ve en sonunda gülsümün yaşadıgı şehirdeki hastaneye sevk etmişler hiç farkında olmadan gülsümle fatih aynı hastanededirler ama fatih hasta gülsüm ise hemşiredir ve kötü dutumda olan fatih fenalaşır ve hemen acil müdale gerekir hemşire gülsüm çagırılır ve fatihi uyuşturması istenir ama gülsüm bu fatihin sevgilisi fatih oldugunu bilmiyordur ve odaya girer gülsüm hastalıktan kısık gözlerle bakan fatih bian gülsümü farkeder farketmez oracıkda son nefesini verir bunu farkına varan gülsüm şoka girmiş halde gözlerindeki yaşlar sel olur ve böylece gülsümde bu acıya dayanamaz kısa süre içinde hayata son verir ve fatihin yanına gömülür...